Aile içinde, özellikle de kar koca arasnda birbirimizi dinlemek derin özgüven duygusunu yaratr. Birbirinizle konuup birbirinizi dinlediinizde, eminim ki çözemeyeceiniz bir sorun olmaz. Birbirinizi dinlediinizde, aslnda unu gösteriyorsunuz: Biz birbirimize aitiz. Birlikte baladk, birlikte bitireceiz. Evet, sorunlar var, ama biz birbirimize destek olup bu sorunun üstesinden de geleceiz. Sorunlar, bizi birbirimizden uzaklatrmaz, tam tersine bizi birbirimize yaklatrr, kenetler ve böylece güçlü bir birlik doar. Bu yaklam sizin gücünüzü, azminizi, potansiyelinizi artrr. Sizin yapnz, karakterinizi dayankl klar. Bir bütün olduunuzu gören çocuklarnz da bu birlie katlr, kendilerini azimli görür, bu yuva için çaba harcarlar. Aranan, arzu edilen de bu deil mi? Öyleyse sevgili anne babalar, neden birbirinize sarlmyorsunuz, neden birbirinize zaman ayrp birbirinizi dinlemiyorsunuz? Bunu yaptnzda, o esenlii, huzuru ve bar yaayacanza emin olabilirsiniz.”My Hidden Paragraph Here

Deerli okuyucumuz, iyi, huzurlu bir aile, kendisine özgüveni gelien, salkl büyüyen çocuklar istiyor musunuz? Bunun ilk adm udur: Kar koca olarak birbirinize deer vermelisiniz. Eer çocuk anne babasnn bir uyum içerisinde, birbirlerini sevdiklerini, birbirlerine deer verdiklerini görür ve bilirse, bu onun yaamnda çok büyük olumlu bir etki brakr. Bu sizin yaamnzda da olumlu etki brakr. Öyleyse buna neden özen göstermiyorsunuz? Peki kar koca bunu pratikte nasl yapabilirler? Çok basit birkaç eylemle bu gösterilebilir. ten eve geldiinizde, önce einize gidin, halini hatrn sorun. Ara sra bir hediye aln einize. Yemek yapmada, sofray toplamada einize yardm edin, çocuklarnz bunu görsün. Bunu bir gurur meselesi yapmayn. Bir ey aldnzda, einizin fikrini sorun. Yeri geldiinde einizden özür dileyin. Seninle olmaktan honudum, iyi ki sen varsn gibisinden sözler söyleyin. Alçakgönüllü olun ve kaba güce hiçbir zaman ba vurmayn. Siz bayanlar da ayn tutumla kocanza yaklan. Bu durumlarda zayflnz varsa, Rab=den yardm dileyin.”My Hidden Paragraph Here

Çocuklarmz sevdiimizi, onlara deer verdiimizi nasl gösterebiliriz? Size u soruyu soraym: Çalyorsunuz. Sabahleyin erkenden çocuklarnz kaldrp okula hazrlyor musunuz? Akam da eve geldiinizde çocuklarnz evdedir. lk çocuklarnz gördüünüzde ne yapyorsunuz? Onlara öyle mi konuuyorsunuz? Kzm ya da olum, üstün ban niye öyle dank! Neden ortal bir toplamadn? Yüzün gözün kir içinde, onlar bir ykayamaz mydn? Eer ilk tepkiniz bu ve benzeri gibiyse, yanl yoldasnz ve o çocuk kendisini deerli görmez ya da sevildiini, kabul gördüünü düünmez. Eer tepkiniz öyleyse, doru yoldasnz ve çocuunuz kendisini güvenlikte hisseder ve kabul gördüünü, sevildiini düünür. AO, ne güzel, tekrar evdeyim ve sizin o güzel yüzünüz beni dinlendiriyor. Bir öpücük versenize o tatl yanaklarnzdan. Sizi – o güzel gülüünüzü, güzel gözlerinizi, yüzünüzü çok özledim!@ Emin olun ki, bu türden yaklamlar hem sizi bina eder hem de çocuklarnz.”My Hidden Paragraph Here

Bizler genel olarak çocuklarmza deer verdiimizi, onlar sevdiimizi yanl bir ekilde ortaya koyuyoruz. Yanl ekilde verilen sevgi de yerine gitmiyor. Örnein, bizlerde u tutum çok yaygndr. Çocuun her istediini almak ve onun her dediini yapmak. Hele çocuk bir de barmaya, alamaya balad m, aman canm çocuktur, al ya da ver gitsin derler. Bu çocuk bir de erkekse, tamam, her istedii olur. Bu tamamen yanl bir eitim sistemidir. Hem de çocuun yapsnda, karakterinde salkl bir gelitirme oluturmaz. Çocua kiiliinin gelimesini salayacak ekilde davranlmas gerekir. Örnein, çocuunuz bir oyuncak almak istiyor. Baba ya da anne bana bunu al diye de diretiyor. Salkl yol udur: Yardm edin, çocuunuzun kendisi para biriktirsin ve o oyunca kendisi alsn. Diyelim ki, çocuunuza haftalk 5 ya da 10 Euro harçlk veriyorsunuz. Bu paradan bu oyuncak için biriktirsin. O zaman hem alaca oyuncan deerini bilir, hem bu oyuncak için bir fedakarlk etmi olur, hem de kendisi hesabn, defterini bilmeye balar. Bu ekilde gelien çocuk gelecek için de tutumlu, iyi hesap eden, bir ey almak istedii zaman iki kere düünen biri olur.”My Hidden Paragraph Here

Peki, aile içinde öneme alnmayan çocuun yaps, karakteri ve gelecei nasl olur? Önce özgüveni gelimez. Umursamaz biri olur. Genelde saldrgan, öfkeli, bakalarn da pek öneme almayan biri olur. Okulda, pek baarl olmaz. Genelde okulu yarm brakr ya da pek bir meslek sahibi olamaz. Her durumda gürültü çkarr, bakalarn rahatsz etmekten çekinmez. Yeterince sevgi almad, önemli olduunu görmedii için, bo bidona benzer. Dokundun mu, çok gürültü çkarr. Bu nedenle de sk sk krarm, ykarm, datrm sözlerini kullanr. Büyüyüp de evlendiinde, salkl bir aile yaam olmaz. Büyük olaslkla da birkaç evlilik yaam olur ve her keresinde de hüsranla biter. Çocuklarna gerçek anlamda deer veremez. Sonuç perian bir aile ilikisi. Tüm bu olumsuzluklar, genellikle çocuun çocukken alamad sevgi ve öneme dayanmaktadr. Tabii baka etkenler de vardr, ama önemli etken aile içerisindeki uyum ve sevgidir. Bu nedenle sevgili anne babalar, size düen sorumluluklarn ne kadar önemli olduunu görün. Çocuunuzun sizin onlara brakacanz eve, mala mülke ihtiyaçlar yoktur, sizin sevginize, ilginize ihtiyaçlar vardr. Onlara yatrm yapn.”My Hidden Paragraph Here