Deerli okuyucumuz, iyi, huzurlu bir aile, kendisine özgüveni gelien, salkl büyüyen çocuklar istiyor musunuz? Bunun ilk adm udur: Kar koca olarak birbirinize deer vermelisiniz. Eer çocuk anne babasnn bir uyum içerisinde, birbirlerini sevdiklerini, birbirlerine deer verdiklerini görür ve bilirse, bu onun yaamnda çok büyük olumlu bir etki brakr. Bu sizin yaamnzda da olumlu etki brakr. Öyleyse buna neden özen göstermiyorsunuz? Peki kar koca bunu pratikte nasl yapabilirler? Çok basit birkaç eylemle bu gösterilebilir. ten eve geldiinizde, önce einize gidin, halini hatrn sorun. Ara sra bir hediye aln einize. Yemek yapmada, sofray toplamada einize yardm edin, çocuklarnz bunu görsün. Bunu bir gurur meselesi yapmayn. Bir ey aldnzda, einizin fikrini sorun. Yeri geldiinde einizden özür dileyin. Seninle olmaktan honudum, iyi ki sen varsn gibisinden sözler söyleyin. Alçakgönüllü olun ve kaba güce hiçbir zaman ba vurmayn. Siz bayanlar da ayn tutumla kocanza yaklan. Bu durumlarda zayflnz varsa, Rab=den yardm dileyin.”My Hidden Paragraph Here