İnsanı diğer yaratıklardan ayıran, insan yapan, onu değerli kılan, insanın Tanrı benzerliğinde yaratılmasıdır. Bugünkü ayetimizde de dendiği gibi, ilk atalarımız Adem ile Havva Tanrı benzerliğinde yaratıldılar. Onlar hem Tanrı’yla, hem de kendi aralarında belirli bir süre uyum içerisinde yaşadılar. Çünkü onlar hem Tanrı için, hem de birbirleri için yaşıyor, Tanrı’nın isteğini uyguluyorlardı. Bu nedenle de aralarında tam bir uyum, esenlik ve sevgi vardı.

Bir gün bu birlik, uyum bozuldu. Çünkü bu aileye günah girdi. O zaman onlar hem Tanrı’yla olan barış ve beraberliklerini, hem de kendi aralarında olan beraberliği, güveni yitirdiler. Artık kendileri için yaşamaya başladılar. Böylece bu ailede esenlik, uyum, sevgi gittikçe bozulmaya, yozlaşmaya ve yok olmaya başladı. Yani günah aileyi mahvetti. Ne yazık ki, günah bizi halen mahvetmeye devam etmektedir. Ama halen sevgi, barış ve huzur içerisinde yaşayabilme olanağımız vardır, eğer yeniden Tanrı’ya dönüp Tanrı’yı hayatımızın ilk yerine koyar ve O’na bağımlı yaşarsak. Peki, nasıl? Yanıt önümüzdeki günlerde verilecektir.My Hidden Paragraph Here 

Değerli dostum, Kutsal Kitap yoluyla Tanrı biz insanlara şu haberi bildiriyor: “Benim öz varlığım olan İsa Mesih’i size yolladım ve o gönüllü olarak siz insanların yerine ölmeye, cezanızı yüklenmeye geldi. O yeryüzünde günahlarınızın cezasını üstlenerek çarmıhta canını verdi. Ama üç gün sonra ölümü yenerek dirildi ve cennetin kapılarını açtı. Şimdi bana gelen yol açıktır. Sizleri yine yanımda, cennette görmek istiyorum. Oğlum adıyla bana gelin” diyor.

Bu çağrıya nasıl bir tepki göstereceksiniz? İki yol vardır: Ya, “Tanrı nasıl kendi varlığını, oğlunu bizim için verebilir? Hayır böyle şey olmaz, her koyun kendi bacağından asılmalıdır. Benim dinim var; hatta biraz daha ileriye gidip, orada burada duyduğunuz şu sözleri alaycı bir şekilde tekrarlayıp duracaksınız: Canım, Tanrı’nın oğlu olur mu hiç” diyerek buna sırt çevireceksiniz ya da bu çağrıyla Tanrı’nın ne kadar çok merhametli, adil ve sevgi olduğunu görecek, evet, O’nun sunduğu bu kurtuluş yolundan yararlanmak istiyorum deyip Rab’be döneceksiniz Oğlu Mesih adında.My Hidden Paragraph Here 

Dinsel kuralları tutmaya çalışmak işlenen suçun cezasını ortadan kaldırmaz. Yasaya karşı gelen kim olursa olsun, cezasını çekmelidir. Bu adaletin gereğidir. Bu nedenle de Tanrı tövbe tövbe, pişman oldum, bir daha yapmayacağım diyeni ya da dinsel kuralları tutmaya çalışan insanları – istese bile adaletinin, doğruluğunun ve kutsallığının gereği – bağışlayamaz.

Tanrı’nın insanları bağışlayabilmesi için tek yol kalıyordu: O da sonsuz ve kusursuz olan birinin bu insanların suçlarını yüklenmesiydi. Ezelden beri Tanrı ile olan ve ruhsal anlamda Tanrı Oğlu denilen de İsa Mesih bu işi gerçekleştirdi. Çünkü o da Baba Tanrı’nın özünden olup, insanları baba Tanrı gibi sever. İsa Mesih bir keresinde kendisini dinleyenlere şöyle dedi: “Ben insanlarda yaşam olsun, hem de bol yaşam olsun diye geldim… Ben insanlar için canımı veririm… Canımı benden kimse alamaz. Ama onu kendi isteğimle veriyorum… Bu nedenle insanlara sonsuz yaşam veririm. Onlar da sonsuza dek mahvolmayacaklar. Diriliş ve yaşam Ben’im. Bana iman eden sonsuza dek yaşayacaktır” (Yu.10:10, 18,27; 11:5)My Hidden Paragraph Here 

Seven Tanrı, insanın yok olmasını istemiyor, onları sevgisini, adaletini zedelemeden kurtarmak istiyordu. Ama nasıl?

Şimdi tövbe tövbe deyin yeter, deseydi, bu Tanrı adaletine sığmazdı. Bu tıpkı, devletin koyduğu bir yasaya karşı gelip sonra da pişman oldum, tövbe, bir daha yapmayacağım. Şimdi beni cezalandırmayın demeye benzerdi. Örneğin, arabayla kırmızı lambadan geçiyorsun ve yakalanıyorsun. Pişman oldum, tövbe tövbe. Şimdi cezadan vazgeçin denilseydi, böyle bir istek kabul edilebilir miydi? Kesinlikle hayır. Bu mümkün değil. Ben bir keresinde istemeyerek bir kırmızı lambadan geçtim, tabii kamara yakaladı. Çok üzüldüm, pişman oldum. Kendime söz verdim, bir daha asla dikkatsiz olmayacağım, dedim, ama tüm bunlar bir ay ehliyetimin alınmasına, birkaç yüz Euro da para ödememe engel olmadı. Suç işlendiğinde kesinlikle onun ödenmesi gerekir. Tanrı’nın adaleti, kutsallığı çok çok daha yücedir. Bu nedenle işlenen hatanın cezası kesinlikle verilir. Bu adaletin, doğruluğun gereğidir!My Hidden Paragraph Here 

Geçtiğimiz günlerde anlattığımız öyküde aslında kral Tanrı’dır. Halk ise biz insanlarız. Bu öykü senin ve benim öykümdür, bu öykü tüm insanlığın öyküsüdür.

Tanrı bizleri yarattı ve bizler O’nun halkıyız. Tanrı biz insanları yaratırken, sonsuz olarak yarattı, kendi benzerliğinde yarattı ve tüm zenginliğini insana sundu. Benim gibi sonsuzca yaşayacaksınız ve benimle olacaksınız cennete, dedi. Ancak Tanrı bir yasak koydu. Bu yasak insanın Tanrı’ya olan bağlılığını, itaatini gösterecekti. Bunun dışında cennette Tanrı’nın tüm zenginliği insanlığa sunuldu. Ama insan bu tek yasağa boyun eğmedi ve Tanrı’nın yasasına karşı geldi, O’nun sözlerini hiçe saydı. Bu nedenle de insan cennetten kovuldu, sonsuzluk için yaratılan insan ölümlü oldu.

Ama seven Tanrı, insanın yok olmasını istemiyor, onları sevgisini, adaletini zedelemeden kurtarmak istiyordu. Ama nasıl?My Hidden Paragraph Here