İnsanı diğer yaratıklardan ayıran, insan yapan, onu değerli kılan, insanın Tanrı benzerliğinde yaratılmasıdır. Bugünkü ayetimizde de dendiği gibi, ilk atalarımız Adem ile Havva Tanrı benzerliğinde yaratıldılar. Onlar hem Tanrı’yla, hem de kendi aralarında belirli bir süre uyum içerisinde yaşadılar. Çünkü onlar hem Tanrı için, hem de birbirleri için yaşıyor, Tanrı’nın isteğini uyguluyorlardı. Bu nedenle de aralarında tam bir uyum, esenlik ve sevgi vardı.

Bir gün bu birlik, uyum bozuldu. Çünkü bu aileye günah girdi. O zaman onlar hem Tanrı’yla olan barış ve beraberliklerini, hem de kendi aralarında olan beraberliği, güveni yitirdiler. Artık kendileri için yaşamaya başladılar. Böylece bu ailede esenlik, uyum, sevgi gittikçe bozulmaya, yozlaşmaya ve yok olmaya başladı. Yani günah aileyi mahvetti. Ne yazık ki, günah bizi halen mahvetmeye devam etmektedir. Ama halen sevgi, barış ve huzur içerisinde yaşayabilme olanağımız vardır, eğer yeniden Tanrı’ya dönüp Tanrı’yı hayatımızın ilk yerine koyar ve O’na bağımlı yaşarsak. Peki, nasıl? Yanıt önümüzdeki günlerde verilecektir.My Hidden Paragraph Here