Aile içerisinde güzel ilikiler ancak anlayl olmakla mümkündür. Bilge Süleyman=n da vurgulad gibi, anlay sahibine bereket getirir. Daha sonra da öyle der: ACömert olan bollua erer, sulayan, kendisi de sulanr@ (Öz.11:25). Yani ne verirsek, nasl davranrsak, eninde sonunda bu bize de yansr. Ya da ncil=in belirttii gibi, ANe ekersen, onu biçersin!@ Anlay, hogörü, sevgi, merhamet ekersen, bunlar da biçersin. Diken ekersen, sana diken verir.

Birçok aileyle konuurken, çocuklarndan ikayet edip una benzer sözler duydum: Ali amca, olumuz – kzmz bizi dinlemiyor, bizi saymyor. Bazen de yalan konuuyorlar. Ne yapacamz bilmiyoruz! Ben de kendilerine öyle derim: Peki ama, çocuunuz bu saygszl kimden örendi acaba? Yalan konumay nereden örendi? Bakn, çocuklarnz her eyi sizlerden örenirler ve sizleri taklit ederler. Eer sen eine sayg gösteriyorsan, söylediin sözde ciddiysen ve sözlerini tutuyorsan, çocuklarnz da sizleri örnek alrlar.”My Hidden Paragraph Here

Aile içinde çocuk eitimi çok geni bir konudur. Önce unu söyleyeyim: Çocuklarnz sizin imanl olduunuzu biliyor. Onlarn belki sayglar var, ama yine de anne babay çok iyi izliyorlar. Sizin gerçekçi mi yoksa imannzn yapmack m olduunu kontrol ediyorlar. kinci olarak aile içindeki bir çok kavgalarn nedeni çocuklar yüzünden oluyor. Onun için una dikkat etmeliyiz: çocuk büyütmekte anne baba ayn fikirde olmallar. Çocuklarn önünde çocuklara ilikin asla tartmayn. Sonra çocuklar yataa yattktan sonra, durumu birbirinizle konuabilir, belki sert davrandn, neden bunu yaptn? yi yapmadn gibisinden sorulabilir.

Aranzda baz durumlar tartabilirsiniz, ama çocuklarn önünde çocuklar tartp asla kavga etmeyin. Yoksa çocuklar bunu gördüünde, bunu kötüye kullanrlar ve anne babay kar karya getirip o ekilde bu durumu kullanrlar. Anne bir ey diyor, baba bambaka bir ey diyor, bu olmamal. Burada durumu çözün, eitimde bir birlik oluturun.”My Hidden Paragraph Here

Hanna=nn ei Elkana, iyi niyetli ve eini kendi anlad ekilde teselli etmeye çalyor. Ama bakn ne diyor: ABen senin için on ouldan daha iyi deil miyim?@ Bu ne anlama geliyor? Ben varm ya, bu sana yetmez mi? Bak benim gibi bir kocaya sahipsin, daha ne istiyorsun gibi bir izlenim ortaya çkyor. Burada insan egosunun, o kocaman BEN=in ortaya çktn görüyoruz.

Az önce de belirttiim gibi, Elkana, iyi niyetli ve samimi yaklayor ve eini teselli etmek istiyor. Ama söyledii sözler eksik, kendi egosunu ortaya koyan sözlerdir. Ya da baz eyleri anlamadn gösteriyor. Oysa onun Hanna=ya söyleyecei söz öyle olmalyd: AHanna, çocuun olsun ya da olmasn, sen benim için deerlisin!@

Bizim aile içerisindeki tutumumuz nasldr? Ne oranda karmzdakini anlyoruz? Ne oranda karmzdakine deer veriyoruz? Aile içerisindeki en büyük sorunlarn banda sanmca bu gelmektedir. Yani birbirlerini anlamamak ya da birbirlerinin farkna varmamak.”My Hidden Paragraph Here

Aile içerisinde atlan yanl admlarn, hatal kararlarn her zaman skntlar yaratt ortadadr. Okuduumuz öyküdeki ailede de böylesine büyük sorunlar vard. Böyle bir ortamda yetien çocuklar asla salkl büyüyemezler. Aile içerisinde hayat hep gergin ve sevgisiz sürüp gitmektedir. Tabii en çok ac çeken, alatlan kadn Hanna=dr. Ama bu kadnn yüreinde herhangi bir aclk, öfke, nefret ya da isyan görmüyoruz. Rab=bi suçlamyor. Neden ben Rab, demiyor. Alyor, yüreinin yaral olduunu söylüyor, ama Rab=be güvenmeyi, her yl ilo=ya gelip tapnakta (çadrda) Rab=be kurban sunmay ihmal etmiyor.

Bazen bizim hatalarmzdan, yanl attmz admlardan kaynaklanmayan ve hayatmzda oluan ya da bamza gelen birçok skntnn, derdin, sorunun, kazann nedenlerini bilmiyoruz. Bunlara neden, niye diye isyanla yaklamamzn hiçbir yarar yoktur. Ama bunlarn geçici olduklarn, Rab bu sorunlar bizim iyiliimiz için kullanabileceini düünürsek, bu bize yardm eder.”My Hidden Paragraph Here

Azericede bir ark sözü öyledir:

İki avratl olann a leyli, sakkal tez aarr a leyli!

Yani iki elilik insann belini ksa sürede büker. Onun hayatn zehir eder ve böyle kimsenin saç ba da çabuk beyazlar. Bu aslnda harika bir atasözüdür. Tanr da zaten insan yaratrken, Adem=e tek e yaratt. Ama insann günah, her eyi yozlatrd gibi, Tanr=nn kurduu o kutsal aile kurumunu da mahvetti. Bencillik, kendi çkarn düünmek evlilikleri mahvetti ve mahvetmektedir. Günümüzde olduu gibi, o dönemlerde de aile basks, insann bencillii, çevrenin dedikodusu, yanl gelenek ve görenekler fazla evlilie neden olmutu.

Hanna, ei ve kumas Rab=bin Tapnana gitmelerine ramen her keresinde kumas ona satard. Hanna da alar, yemek yemezdi.

Bu kadnn aclarn bir düünün! Buna ramen, Hanna doru yere, Rab=bin huzuruna gidiyordu. Teselliyi ancak orada buluyordu.”My Hidden Paragraph Here