Aile içinde çocuk eitimi çok geni bir konudur. Önce unu söyleyeyim: Çocuklarnz sizin imanl olduunuzu biliyor. Onlarn belki sayglar var, ama yine de anne babay çok iyi izliyorlar. Sizin gerçekçi mi yoksa imannzn yapmack m olduunu kontrol ediyorlar. kinci olarak aile içindeki bir çok kavgalarn nedeni çocuklar yüzünden oluyor. Onun için una dikkat etmeliyiz: çocuk büyütmekte anne baba ayn fikirde olmallar. Çocuklarn önünde çocuklara ilikin asla tartmayn. Sonra çocuklar yataa yattktan sonra, durumu birbirinizle konuabilir, belki sert davrandn, neden bunu yaptn? yi yapmadn gibisinden sorulabilir.

Aranzda baz durumlar tartabilirsiniz, ama çocuklarn önünde çocuklar tartp asla kavga etmeyin. Yoksa çocuklar bunu gördüünde, bunu kötüye kullanrlar ve anne babay kar karya getirip o ekilde bu durumu kullanrlar. Anne bir ey diyor, baba bambaka bir ey diyor, bu olmamal. Burada durumu çözün, eitimde bir birlik oluturun.”My Hidden Paragraph Here