Kutsal Kitap’tan okuduğumuz bu ayetten anlıyoruz ki, Musa peygamberin Tanrı’yla kişisel bir ilişkisi vardı; Tanrı Musa’yla bir arkadaşa konuşur gibi konuşuyordu. Musa, Tanrı ile konuşurken sadece dolaylı yolları değil, aynı zamanda İsrailliler’in uzaktan görebileceği şekilde doğrudan yolları da kullanmıştır. Çok özel olan bu görüşmeler boyunca, Tanrı insanlara liderlik yapması için Musa’ya emirler vermiştir.

İsa Mesih’in bizim için yaptıklarından dolayı ve Kutsal Ruh Mesih’i izleyenlerin yüreklerinde yaşadığı için, biz Mesih inanlıları olarak Rab’bin önünde durabilir, O’na kurtarıcımız, babamız olarak seslenebiliriz, O’nunla konuşabiliriz. Tanrı bize Sözü aracılığıyla, Kutsal Ruhu’yla konuşur; biz de O’nunla dualarımız aracılığıyla konuşma ayrıcalığına sahibiz.

Ömrümde sahip olduğum en değerli dost,

Göremediğim, ama güvenebileceğim,

Beni seven ve koruyan biridir, benim kurtarıcım!  My Hidden Paragraph Here 

İnsan ne ekerse, onu biçecektir deyişi, kötü şeylerin kaçınılmaz sonuçları ile ilgili bir uyarı olarak kullanılır çoğu zaman. Ancak, Mesih’e iman edenlere ibadetleri sırasında cesaret vermek için de kullanılabilir.

Bir Mesih imanlısı, “20 yıl önceki duaların kaybolmadığına inanıyorum” demiştir. Emek ve fedakarlıklarımızın sonuçlarını hemen görmeyebiliriz. Fakat, zamanı geldiğinde, güzellik ve görkemleri kendini gösterir. Ne kadar çok sever, ne kadar çok merhamet, sabır ve hoşgörü gösterirseniz, elbette ki yaşamınız o kadar çok verimli olacaktır. Mesih’e getirdiğiniz arkadaş, O’nunla barışmayı reddedebilir. Onun kalbi çok katı olabilir, emek ve dualarınız boşa çıkmış görünebilir; fakat, hiç de öyle değildir! Belki, unuttuktan uzunca bir süre sonra, verilen emekler ve yapılan dualar otuz, altmış ya da yüz kat geri döner.

Tanrı’ya süre verin! Sonuçlar yavaş ama mutlaka kendini gösterir. Sonbaharda biçmeden önce, yazın ekme zamanı olmalıdır.

Bu, Süleyman peygamberin şu sözü ile uyuşmaktadır: “Ekmeğini suya at, çünkü günler sonra onu bulursun” (Vaiz 11:1). My Hidden Paragraph Here 

Bir güvercinin niçin o kadar komik yürüdüğünü hiç merak ettiniz mi? Gittiği yeri görebilsin diye öyle yürüdüğünü öğrendim. Çünkü, hareket halindeyken güvercinin gözleri iyi odaklanamaz; yeniden odaklayabilmek için, adımları arasında başını tam olarak durdurmak zorundadır. Bu yüzden yürürken tuhaf görünür, başı öne çevir, dur, başı geriye çevir, dur.

Rab ile birlikte manevi yürüyüşümüzü yaparken, güvercininkine benzer bir sorunla karşılaşırız: Yürürken görmekte güçlük çekeriz. Tanrı’nın Sözü’ne ve arzusuna yeniden odaklanmak için, adımlarımız arasında durmak zorunda kalırız. Bu, yaşamdaki her küçük karar için araya girip dua etmek zorunda olduğumuz anlamına gelmez. Fakat, hareket etmeden önce önümüzü daha iyi görebilmemiz için, Rab ile olan yürüyüşümüz sırasında, belli aralıklarla mutlaka durmamız gerekir.

Daniel peygamberin günde üç kez dua etmesi, onun Tanrı ile olan yürüyüşünün vazgeçilmez bir bölümüydü. Peki biz ne yapıyoruz? Daniel gibi, farklı olarak algılanma tehlikesi altında, gelin güvercin hikayesinden bu değerli dersi alalım. Yürürken Rab’be bakmayı unutmayalım! My Hidden Paragraph Here 

Eyüp peygamber, kendisini lüks bir gemideymiş gibi hissetmiş olmalı. Bir gün her şeyin sahibi görünürken, daha sonra aniden her şeyini kaybetmişti. Ailesini, elindekileri, sağlığını kaybetmiş, hatta karısı ve arkadaşlarından ayrılmıştı.

Eyup’un düşünceleri kuşkunun karanlıklarına gömülürken, Tanrı’yı erişilmez bir yabancı gibi hissediyordu. “Keşke O’nu nerede bulabileceğimi bilseydim” diye haykırıyordu (Eyüp 23:3).

Siz de, bir zamanlar kendinizi Tanrı’ya yakın hissedip şimdi uzaklaşmış hissediyorsanız veya O’nunla olan ilişkinin gerçekliğini asla tanımadıysanız, O’nun sizi çok sevdiğini ve Oğlunu sizin için ölmek üzere gönderdiğini unutmayın (Yu.3:16). O’nu karanlıkta el yordamıyla ararken, çiviyle delinen bir el size sevgiyle uzanmakta. İman ile onu yakalayın.  My Hidden Paragraph Here 

Büyük kentlerde evsiz barksız çocukların sokaklarda, parklarda yattığını biliyoruz. Onlar huzursuz, kaçak, çoğu zaman hastadırlar.

Bana göre yuvasızlık, Tanrısız kalan insanın halini gösterir. Tanrı Sözü’nde, hepimizin koyunlar gibi yoldan çıktığı anlatılır (Yeşaya 53:6). Bugün çoğu insanın yaptığı gibi, Tanrı’yı inkar etmek, O’nun kendisi için tasarladığı bir dünyada yuvasız kalmak demektir. O’nun ahlaki yasalarını terk etmek, amaçsızca yoldan çıkmaktır. O’nu inkar etmek bütün amacı yitirmektir. O’nun sevgisini reddetmek, umutsuzluğun soğukluğunda batmaktır.

İnsandaki bu ikilemin yanıtı, İsa Mesih’e iman etmektir. Tanrı bizi kendisi için yarattı, kalbimiz Rab’be verilmedikçe huzur bulmayacaktır.

Mesih’e iman etmek, Tanrı’nın sıcacık ve sevecen evine girmektir (Yu.1:12). O’na umutla bağlanmak, sonsuza dek sürecek ilahi bir yuvayı dört gözle beklemektir (Yu.14:1–3). O’nu kabul etmek, O’nun gerçek, erdem ve barış dünyasının bir parçası olmaktır. Kendinizi yuvasız mı hissediyorsunuz? O halde, Tanrı’nın yuvasına geliniz. My Hidden Paragraph Here