İyi bir insan dediğimizde acaba ne anlıyoruz? İyi bir insandan söz edildiği zaman, genelde, beğenilecek yönleri olan, istenilen nitelikleri taşıyan, ahlaksal yönde övgüye layık olan, yardım sever, iyi niyetli, alçakgönüllü, doğru biri kastedilir. İyi olmak, adaleti, gerçeği de içine alır. İyi olan, her tür kötülükten ayrı, her tür günah lekesinden ve her tür kusurdan uzak olandır. Kim tüm bu özelliklere sahiptir? Sen tüm bu özelliklere sahip misin? Ya da tüm bu özelliklere sahip olan bir insanı hiç tanıdın mı?

Tanrı Sözü bize, her insanın günah işleyerek doğruluktan uzak kaldığını, Tanrı’nın çizdiği aşamaya gelmediğini söyler. Her insan günahlıdır ve günah işlemeye devam etmektedir. Kendisini günahsız sayan adam, aslında yüreğini ve yüreğinde gizlenmiş iğrençliği daha tanımadı. Gerçekten iyi olan kimdir?

Mezmur yazarı, “Rab iyidir!” diyor. Rab iyi olduğu için, iyilik eder. İyi olduğu için inayeti – kayrası – sonsuzdur.

“Tanrı öylesine iyidir ki, nankör, iyilik bilmez ve kötü kişilere karşı bile iyi yüreklidir” (Luka 6: 35).

My Hidden Paragraph Here 

Yolculuk ediyoruz, arabamız bozuluyor. Biri gelip bize yardım ediyor. Arkasından, “Vay be! Ne iyi insandır!” diyoruz. Bir doktora gidiyoruz ve doktor bizimle ilgileniyor. “Ne iyi bir insan!” diye düşünüyoruz. Birinden adres soruyoruz; o da bize elinden geldiğince yardım ediyor. “Ne iyi insan!” diyoruz onun için de.

Demek ki, bir insan bize bir iyilikte bulunduğu zaman onu iyi bir insan olarak niteliyoruz. Ama biliyoruz ki, günahla bozulan insan sürekli olarak iyi, pak değildir. Öyle olsaydı, bugün dünyamızda sürekli bir barış egemen olurdu. Ama nerede! Sonsuza dek iyi olan biri vardır, O da Tanrı’dır. Tanrı bizi iyi olarak yarattı. O’na karşı gelip günah işlememize rağmen O’nun iyiliği halen sürmektedir ve O, her insana iyilik etmeyi de istiyor. O’nun bu iyiliğinin en başta geleni, bize inayet etmesi ve bizim günahlarımızın bağışlanması için İsa Mesih’i uğrumuza sunmasıdır. Tanrı’nın bu iyiliği öylesine harika ve sonsuzdur ki, biz İsa’ya iman ettiğimizde, sonsuz bir yaşama, yani cennet yaşamına da sahip oluyoruz.

My Hidden Paragraph Here 

1971 yılında Almanya’ya ilk geldiğimde 18 yaşındaydım. Önümde oldukça uzun bir yol vardı. Askerliğimi yapıp tekrar buraya döndüm 1974’te. Eğitim, öğrenim derken, hayata atıldım, Tanrı Sözü’nü bildirmeye ve öğretmeye başladım. Derken, bir baktım ki, 45 yıl hızla akıp gitmiş, ben 68 yaşına, tarih de 2019 yılına girmiştir. Tüm bu yılları düşünürken, bu takvimi yazan olarak bir baktım ki, benim de yaşamım bu takvim yaprakları gibi bir bir kopup gitmiştir.

Geçekten de hayatımız bu takvim yapraklarına benzemiyor mu? Her gün bir sayfa kopup gidiyor. Bakın siz de bugün bu takvim yaprağından ilk sayfayı kopardınız. Takvimde daha 364 yaprak var. Bir yaprak koparmak takvimde bir değişiklik oluşturmadı. Sonra gözünüze iliştikçe takvimden sayfalar koparacak, okuyacak ve sayfayı o günün tarihine getireceksiniz. Buna öylesine alışacaksınız ki, takvimin her gün azaldığının farkına bile varmayacaksınız. Ama birden yılın sonuna geldiğinizi, takvimde ancak birkaç sayfanın kaldığını göreceksiniz. Tıpkı geçen yıl ve ondan önceki yıllarda olduğu gibi! Bu da bizim hayatımızın iyi bir resmidir!

My Hidden Paragraph Here