Tanrı Sözü’nde sıklıkla inanlılar, Tanrı yolunda olanlar bir ağaca benzetilirler. Örneğin Mezmur 1:1–3’te şöyle der: “Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, günahkarların yolunda durmaz; alaycıların arasında oturmaz. Ancak zevkini Rab’bin yasasından alır, gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür. Böyle biri akar su kıyılarına dikilmiş ağaca benzer. Meyvesini mevsiminde verir, yaprağı hiç solmaz, yaptığı her işi başarır.”

Bilindiği gibi, büyüyen ağaçların dalları sadece yükseklere doğru uzanmaz, aynı zamanda bu ağacın kökleri derinlere de iner. Güçlü bir ağacın derin kökleri olmadan ulu dallara sahip olması olanaksızdır. Kökleri derinlere inmeyen bir ağacın tepesi ağırlaşır ve bir rüzgarda devrilir. Aynı durum, imanlılar için de doğrudur. Köklerimiz Tanrı’nın Sözlerinin derinliklerine inmeden, Tanrı Sözüne sarılmadan ve yaşamımız O’nun buyrukları doğrultusunda derinlik kazanmadan iman hayatında büyümemiz ve olgunlaşmamız olanaksızlaşır.

Ulu ve yerinden sökülemez bir ağaç olmak ister misiniz? Bu ancak, Tanrı Sözü aracılığıyla olur.

My Hidden Paragraph Here