İsa Mesih, inanlılar topluluğunu sevdi. O kadar çok sevdi ki, kendini onlar uğruna feda etti. Bu geçmişte olan bir olaydır. Geçmişte yapılan bir işle yetinmiyor, sürekli olarak kiliseyi Tanrı Sözü’nün suyuyla temizleyerek onu kutsal kılmaktadır. Zaten Rab’bin kendisini feda etmesi bu son amaç içindi: kiliseyi kutsal kılmak, kendisi için lekesiz, buruşuksuz bir gelin olarak hazırlamaktır.
Bu ayetin tam anlamı kilisenin yıkanması, temizlenmesi, pas pas edilmesi değildir. Her imanlı ayrı ayrı Rab İsa Mesih tarafından temizleniyor. Çünkü o diri Söz’dür. Her imanlı gelecekte yer alacak olan o muazzam olay için Rab tarafından hazırlanıyor.
Kilise Mesih’e nişanlıdır ve bu nişanlılık döneminde onu Tanrı, Sözü’yle yıkayarak temizliyor. İleride belirli bir günde Kilise lekesiz, buruşuksuz, muhteşem şekilde süslenmiş bir gelin olarak Rab’be sunulacaktır.
Kilise sözcüğünü kullandığımız zaman herhangi bir binadan ya da organizasyondan söz etmiyoruz. Gerçekten İsa Mesih’e iman eden insanların oluşturduğu bir bedenden söz ediyoruz.My Hidden Paragraph Here