İsa Mesih Tanrı’nın Sözü, Tanrı’nın Ruhu’dur, Tanrı’nın özündendir! Ama İsa Mesih bize olan büyük sevgisinden dolayı, bizim için kendi haklarından, yüceliğinden vazgeçti. Bunun gibi Rab’bi örnek alarak bizler de haklarımızdan vazgeçmeyi öğrenmeliyiz.

Evimizdeki insanların bazen bizi incittikleri, kırdıkları, gururlarından, bencilliklerinden kaynaklanan bir davranışla, bir sözle bizi yaraladıkları, hakkımızı yedikleri olur. Ne yaparız o zaman? Tepkimiz, çağırıp bağırmak mı? Öç almak için plan kurmak mı? Küsüp bize haksızlık etmiş olana sırt çevirmek mi? Genelde evet. Ama böyle davranmamalıyız! Tanrı bize, ‘Davanı bana bırak, hakkını aramak bana düşer. Benim adaletime güvenerek sen haklarından vazgeç’ diyor. Gönderdiğim İsa Mesih’i örnek al, çünkü O, sevgisinden dolayı bütün haklarından vazgeçti. Aynı zamanda şunu da unutmamak gerekir ki, sabretmek, olayları Rab’be bırakmak ve affetmek büyük bir erdemdir. Tanrı bizim bu yoldan gitmemizi istiyor.My Hidden Paragraph Here 

İsa Mesih çarmıhta bizim yerimize, bizim için öldü. O’nun akıttığı kan sayesinde Tanrı, Kendisine gelen günahlıyı bağışlamaya hazırdır. İsa’nın çarmıhta akıttığı kana sığındığımız zaman, İsa’nın o eşsiz, derin sevgisi, dayanıklığı ve sabrı bizim yüreğimize akar. Bu değerli kan, bizi bizdeki sevgisizlikten, kötü düşüncelerden, bencillikten, kıskançlıktan, sabırsızlıktan, kısacası her tür günahtan temizler. Tanrı’nın Kutsal Ruh’u bizi İsa’nın kendi sevgisiyle doldurur. İsa Mesih’i yaşamımıza aldığımız zaman O’nun sevgisi bizim yaşamımızı değiştirir. İsa Mesih, “Ey bütün yorgunlar ve yükleri ağır olanlar, bana gelin, ben size rahat, huzur veririm” dedi.

İsa Mesih’in bu çağrısında bana ve sana büyük bir sorumluluk düşmektedir. İsa’nın davetine “evet” deyip O’na gitmek. Sen ve ben bunu yaptığımızda, bu kez İsa Mesih devreye girer. Yani O kendi üzerine düşeni yapar: bağışlar, yüreğimize huzur, barış ve dinginlik koyar.My Hidden Paragraph Here 

Kendimize şu soruyu soralım: Acaba topluluk içinde, iş yerinde, özellikle de aile içinde gerçekten sevgiyi, sağlıklı bir uyumu, dürüstlüğü, açıklığı, mertliği ve doğruluğu istiyor muyum? Bu alanda elimden gelen çabayı gösteriyor muyum? Bence asıl sorulması ve yanıtlanması gereken soru budur. Bu konuda yüreğime bakmak ve yüreğimi sorguya çekmek zorundayım. İçinde bulunduğum durumda mı yaşamayı sürdüreceğim, yoksa iş yerimde, topluluğumda ve evimde yeni bir yaşama, yani Tanrı’nın İsa Mesih’te vereceği yeni bir yaşama gerçekten muhtaç mıyım? Ve bu yaşamı almak istiyor muyum? Eğer istekli değilsem, o zaman gereken adımı atmayacağım ve önlemi de almayacağım demektir. Atmamız gereken ilk adım, günahı günah olarak ve kendimizi de bir günahkar olarak görmemiz ve bilmemizdir. Başkalarının günahını değil, kendi günahımı günah olarak bilmemdir. İkinci adımsa, tövbe ederek Tanrı’ya dönmek, sonra da Tanrı’dan ve insanlardan af dilememdir.My Hidden Paragraph Here 

Sevginin tersi nedir diye sorsam, herhalde herkes hemen, sevgisizliktir, diyecektir. Doğru, sevginin tersi sevgisizlik, sabırsızlık, kıskançlık, gurur, çıkarcılık, öfke, kin, nefret ve bunlara benzer tutumlardır. Tüm bunlar günahtır. Tanrı Sözü bize şöyle yazar: “Işıkta olduğunu söyleyen, ama kardeşinden nefret eden kimse şimdiye kadar karanlıktadır.”

Nice gerginliklere, nice öfkelere, çatışmalara, nice ağız kavgalarına neden olduk! Öyle değil mi? Bu yüzden de hem Tanrı’yla, hem de insanlarla birlik, beraberlik olanaksız hale gelmiştir. Üstelik insanlar arasında bir sürü tatsız, acı olaylar olur; kalpler kırılır, yüreklerde bazen tamiri çok çok zor olan yıkımlar olur. Ama neden böyle olsun? Tanrı bizim her zaman ışıkta yürümemizi istiyor ve bunu isteyene de gereken desteği, yardımı sağlıyor.

Senin yüreğin ne durumdadır? İnsan yüreği ya ışıktadır ya da karanlıkta. Eğer senin yüreğin karanlıktaysa, yüreğinde kinin, nefretin, sevgisizliğin olması da doğaldır. Ama Rab seni bundan özgür etmek istiyor. İsa aracılığıyla yüreğine Işığını koymak istiyor. Yapman gereken tek şey, O’nu kabul etmektir.My Hidden Paragraph Here 

Tanrı Sözü ne diyor? “Sevgi kendi çıkarını aramaz.” Ama biz günde kaç kez başkasının çıkarını bir kenara itip kendi çıkarlarımızı aradık, onları ön plana aldık? Bunu kendinize bir sorun, oturup samimice bunu düşünün!

“Sevgi öfkelenmez.” Oysa başka birine öfkelenmek ne kadar kolaydır, değil mi? Biz genellikle başkasının yaptığı ya da yarıda bıraktığı bir şey için yüreğimizde hemen sevgisiz düşüncelere, eleştirilere yer veririz. Ama yeri geldi mi, kendimizi dindar gösterip, bizden iyisi yoktur, deriz. Üstelik sevgisiz eleştirilerimiz hakkında bir şey düşünmeye gerek bile duymayız. Oysa bunlar Tanrı’nın sevgisine ters düşen şeylerdir ve Tanrı bizim bu sevgisizliklerimizden kurtulmamızı istiyor.

Dostum, kendisi Sevgi olan Tanrı, yeryüzüne geldi ki, bizim sevgisiz yüreklerimizde otursun ve yüreğimize sevgiyi koysun. Sen de bu sevgiye sahip olabilirsin, eğer Tanrı’nın Mesih aracılığıyla yüreğinde oturmasına izin verirsen.My Hidden Paragraph Here