Kendimize şu soruyu soralım: Acaba topluluk içinde, iş yerinde, özellikle de aile içinde gerçekten sevgiyi, sağlıklı bir uyumu, dürüstlüğü, açıklığı, mertliği ve doğruluğu istiyor muyum? Bu alanda elimden gelen çabayı gösteriyor muyum? Bence asıl sorulması ve yanıtlanması gereken soru budur. Bu konuda yüreğime bakmak ve yüreğimi sorguya çekmek zorundayım. İçinde bulunduğum durumda mı yaşamayı sürdüreceğim, yoksa iş yerimde, topluluğumda ve evimde yeni bir yaşama, yani Tanrı’nın İsa Mesih’te vereceği yeni bir yaşama gerçekten muhtaç mıyım? Ve bu yaşamı almak istiyor muyum? Eğer istekli değilsem, o zaman gereken adımı atmayacağım ve önlemi de almayacağım demektir. Atmamız gereken ilk adım, günahı günah olarak ve kendimizi de bir günahkar olarak görmemiz ve bilmemizdir. Başkalarının günahını değil, kendi günahımı günah olarak bilmemdir. İkinci adımsa, tövbe ederek Tanrı’ya dönmek, sonra da Tanrı’dan ve insanlardan af dilememdir.My Hidden Paragraph Here