Şu soruyu tekrar sorayım: Tanrı Işıktır, dediğimizde ne anlıyoruz? Işık ve özellikleri nelerdir? Işığın bir özelliği kendisini belli etmesidir. Işık görülebilir, hem de kendisini yayar. Karanlığı aydınlatır. Işık olduğunda ellerimi görebilirim ve kirlendiyse yıkayabilirim. Işık olmasaydı yeryüzünü göremezdik, hiçbir şey göremezdik. Işık kusurları ve kirliliği ortaya çıkarır, aynı zamanda ışık güzellikleri de açığa çıkarır.

Işık ayrıca Tanrı’nın bembeyaz paklığından ve lekesiz kutsallığından söz eder. Tanrı gölge bırakmadan ilerler, çünkü kendisi ışıktır, paktır. Aslında güneş ışığı dünyanın varlığının en önemli parçasıdır. Yalnızca aydınlatmaz, temizler de. Hanımların çoğu elbiselerinin kokularını gidermek için onları güneşte bırakırlar. Güneş harika bir temizleyicidir. Işık sözüyle de Tanrı’nın paklığı, kutsallığı anlatır.”Paragraph Here 

Yuhanna bize Tanrı’nın ışık, sevgi ve yaşam olduğunu söyler. “Tanrı Işıktır!” Işık derken ne anlıyoruz? Günümüzün modern bilimi bile ışığı tam olarak açıklayabilmiş değildir. Işık enerji mi yoksa madde mi? Işık nedir? Odanızın ışığını açtığınızda köşeye gizlenmiş karanlık aydınlanır. Köşeye gidip de karanlığı yok eden şey nedir? Ya da karanlığı yok etmiş midir? Işık söndürülünce karanlık yine o köşeye geri dönmez mi? Öyleyse ışık nedir?

Yuhanna Tanrı’nın ışık olduğunu söylerken, Tanrı’nın kişiliğinin özelliklerinden, öz niteliklerinden bir kısmını açıklamış oluyor. Bu Tanrı’nın öz niteliklerinin tümünü kapsamazsa da, O’nun hakkında çok şey anlatır. Işık, görkemden, parlaklıktan, güzellikten ve Tanrı’nın harikalarından söz eder. Güneş harika bir alev topu gibi doğarken, onu hiç izlediniz mi? Güneşin doğuşunu ya da batışını gördüğümde her zaman hayran kalmışımdır. Tanrı’nın yarattığı doğayı, güneşi, yıldızları izlemek, görmek ne harika bir şeydir! Tanrı ışıktır. Bu da Tanrı’nın güzelliğini, yüceliğini gösterir.”(1 Yu.2:1–2).”Paragraph Here 

Tanrı Işıktır sözü, Tanrı kutsal olduğunu belirtir. Ama insan kutsal değildir. Harika kurtarıcı ile benim aramdaki bu uçurum nasıl kapatılabilir? Aradaki vadi çok derin ve diktir. Tanrı ve insan nasıl bir araya gelebilir? Eyup peygamber bir keresinde şöyle dedi: “Keşke aramızda bir hakem olsa da, elini ikimizin üstüne koysa!” (Eyup 9:33). Eyup peygamberin yakındığı, kendisiyle Tanrı arasında bir aracı olmayışıydı. Yakarışı, “Ah, keşke bir elini Tanrı’nın eline, diğerini benim elime koyarak ellerimizi birleştirecek birisi olsaydı. Eğer bunu yapabilseydi, o zaman bir aracım olurdu.” İncil, bu tek aracının İsa Mesih olduğunu söyler (1. Tim.2:5). Yani artık şükrolsun ki, bir aracımız vardır. Bu aracıyı yine Yuhanna şöyle betimler: “Çocuklarım bunları sizlere yazmamın nedeni günah işlememeniz içindir. Ama biri günah işlerse, Baba ile birlikte bir savunucumuz vardır. (Bu savunucu) Doğru kişi İsa Mesih’tir bu. O, günahlarımızın giderilmesini sağlayan bağışlamalıktır; yalnız bizim günahlarımız için değil, tüm dünyanın günahları için”(1 Yu.2:1–2).”Paragraph Here 

Elçi Yuhanna, bu mektubu yazmasının başka bir nedenine daha değiniyor: “Sevincimiz tam olsun, doruğa ersin!” Küçük bir sevinç değil, ancak paydaşlıktan doğan büyük bir sevince sahip olmak ne kadar güzel bir şeydir! Kilisede Rabbin Sofrasının yapılışı bir eylemdir; vermek bir eylemdir, dua etmek bir eylemdir. Ancak bu bölümde Yuhanna’nın burada sözünü ettiği, Pavlus’un da şu ayette belirttiği beraberlik (ortak olma) tecrübesidir: “O’nu tanımak, dirilişinin gücünü bilmek ve elemlerine ortak olmanın ne demek olduğunu bilmek… istiyorum (Fil.3:10).

Etiyopyalı bir adam vardı. Tanrı’nın Ruhu Filipus adındaki öğrenciyi ona yolladı ve Filipus ona Rabbin müjdesini açıkladı. Bu açıklamayla bu adam sevinçle dolarak yoluna devam etti. Neden? Çünkü Mesih’i tanımıştı.

Yuhanna, beraberliğimiz olsun ve sevincimiz tam olsun diye bunları yazdığını söylemişti ve gerçekten de eğer Tanrı ile paydaşlığımız, beraberliğimiz varsa,

sevincimiz de doğal olarak tam olur.”Paragraph Here 

Paydaşlık, paylaşacak şeyi olmak anlamına gelir. Mesih imanlılarının beraberliği Mesih’e ait şeyleri paylaşmayı anlatır. Bunu yapmak için Rab İsa’yı bilmemiz, O’nu kişisel kurtarıcımız olarak tanımamız, kabul etmemiz gerekir.

Günümüzde paydaşlığın anlamını ve önemini yitirmiş durumdayız. Paydaşlık dediğimizde genelde aklımıza birlikte eğlenmek, yemek yemek ve hoş vakit geçirmek geliyor. Ya da merhaba Ali, işler nasıl gidiyor, eşin nasıl? gibisinden şeyleri düşünüyoruz paydaşlıkla. Birileriyle şarkı söylemek, kafayı çekmek de paydaşlık olarak bilinir. Ne yazık ki, Mesih imanlılarının da genelde anladığı budur. Ama bunlar paydaşlık değil. Öyleyse paydaşlıktan kastedilen nedir?

İmanlı için paydaşlık demek, bir araya gelip Mesih’e ait şeyleri paylaşmak demektir. Birlikte Rab İsa ve O’nun Sözü ile ilgili şeyleri konuşuruz. O’nun söylediği sözleri, ilkeleri, vaatleri paylaşırız. Birlikte Rabbe ilahiler okur, O’nu yüceltiriz.”Paragraph Here