Her gün internette Facebook’a, YouTube’a bakıyorsunuz saatlerce. Kim ne yapmış, nerede neler olmuş, hepsiyle ilgileniyorsunuz. Ama Tanrı’nın sana yazdığı en değerli mektubu – Kutsal Kitap’ı tozlu raflarda tutuyorsun. Ne yazık! Birçokları elçi Pavlus’un dediği gibi, vaktini akılsızca geçiriyor. Televizyonda dizi izleyenler günün hangi saatinde hangi dizinin oynayacağını çok iyi biliyor. Ama Kutsal Kitap’tan basit bir ayetin yerini bilmiyor. Bırakın ayeti, Kutsal Kitap’ta koskocaman bir kitabın, bir mektubun nerede olduğunu bilmiyor. Tabii bilmez, çünkü televizyon programlarını sabahtan akşama kadar karıştırmaktan başka yaptığı bir şey yok ki! Tüm artistlerin, ses sanatkarların adını da çok iyi biliyor, ama Kutsal Kitap’ta Amos’un, Haggay’ın, Filimon’un kim olduğunu bilmiyor. Hangi kitabın Eski Antlaşma’da, hangi kitabın Yeni Antlaşma’da olduğunu bilmez. İmanlıyım diyorsun ve bu sıraladıklarım da doğruysa o zaman utanman gerekmez mi! Bari bundan sonra başla Tanrı Sözü’nü okumaya.”My Hidden Paragraph Here

Bir çocuk rafta tozlu bir kitap görür ve annesine sorar: “Anne bu kitap ne hakkındadır?” Annesi de, “oğlum, bu kitap Tanrı’nın kitabıdır,” der. Bu kez çocuk annesine, “anne, o zaman bu kitabı Tanrı’ya geri verelim, baksana rafta tozlanmış ve hiç okunmuyor” der.

Bu gerçek, bir çocuğun ağzından işitebileceğimiz en ağır sözlerdir. Eğer Tanrı Sözü’nü okumuyorsak, o zaman onu neden saklıyoruz? Ne yazık, birçokları tıpkı Pavlus’un dediği gibi vaktini akılsızca geçiriyor. Televizyon başında saatlerce dizi izleyenler, internet başında – facebook’ta saatlerce oturup çetleşenler on dakika ayırıp da Tanrı Sözü’nü okumazlar.

Eğer Kutsal Kitabınız var ve onu okumuyorsanız, o zaman onu geri verin daha iyi. Eğer Tanrı bize bir sevgi mektubu olan Kutsal Kitap’ı verdiyse onu okumalıyız, anlamalıyız; onun ilkelerini, kurallarını hayatımızda uygulamaya koymalıyız, yaşamımızın derinliklerine indirmeliyiz, onu özümlemeliyiz ve daha sonra da başkalarına anlatmalıyız.”My Hidden Paragraph Here

Bir gün birisi bana, canım bir din de insanı kurtarır mı diye sormuştu. Kendisine İsa Mesih’in bir din getirmediğini söyleyince, aman canım Yahudiler’den de kurtarıcı çıkar mı diye itiraz etti. Kendisine, boş tartışmalara girmeyeceğimi söyledim. Sadece şunu soracağım: Sonsuzluğu nerede geçireceksiniz? Biliyorum, siz sonsuzluk falan da yoktur diyorsunuz; eğer siz haklıysanız ben bir şey kaybetmeyeceğim, ama ya ben haklıysam, ya varsa! O zaman ne yapacaksınız, dediğimde hiç sesini çıkarmadan kalkıp gitti.

İnsan Tanrı’ya özgü konuları ağırlayamaz kardeşim. Cansal insan günah içerisinde ölü biridir. İsa Mesih ölüler arasında kalmadı, dirildi. Ostern, Paskalya, yani Diriliş Bayramı işte tam budur. İsa Mesih ölümde kalmadı, O ölümü yenerek üç gün sonra dirildi ve bugün diri olarak Baba Tanrı’nın sağındadır ve kendisine iman edenlere aracılık etmektedir. O’nun dirildiğine ilişkin sayısız kanıtlar vardı. Biz inanlılar bunu Kutsal Kitap’tan biliyoruz. İsa Mesih ölmüş, gömülmüş ve üçüncü gün ölümü yenerek, yengi kazanarak dirilmişti. Her Mesih inanlısı şunu tüm yürekle söyleyebilir: Mesih diridir!”My Hidden Paragraph Here

Kendini bir şey sanıyorsan o zaman bilmiyorum seçim senden yana olur mu! RAB her şeydir, ben bir hiçim, durumuna girmemiz gerekiyor Tanrı’nın önünde, ters durumda cansal insan kalmaya mahkûmuz.

Simgesel anlamda süt ve bal akan Kenan diyarı! Cansal insan kim biliyor musunuz? O diyarı bilmesine karşın – yine simgesel anlamda – Mısır’da kalmak isteyen kişidir.

İlginçtir ki eğitimli insanlardan çok azı gerçekten imana geliyor. Acaba kendi akıllarına, bilgilerine fazla mı güveniyorlar! Öyle ya, karşı dağları onlar yaratmış! Böyle olunca da gururlarına yenik düşüyorlar. Tanrı önünde alçalamıyorlar; herhalde en büyük neden de budur.

Tanrı dünya açısından akılsızları seçti derken, dünyanın Tanrı’ya iman edenleri akılsız saydığından söz ediyor aslında Pavlus. Yani İsa Mesih’in beden alarak aramıza gelmesine, bizim yerimize çarmıha çakılarak öldürülmesine, gömülmesine ve ölümü yenerek dirilmesine iman etmek aslında bu insanlar için akılsızlıktır. Bu nedenle eğitimli olanlardan az kişiler İsa Mesih’e iman ediyor.”My Hidden Paragraph Here

Birçok insan dindarlık taslar, ama yüreklerinde iman yok! İsa zamanındaki dindarlıklarına toz kondurmayan Ferisiler tabakasına İsa şöyle seslendi: “Vay sizlere, dinsel yorumcular ve ferisiler! İki yüzlüler! Çünkü sizler badanalı mezarlara benziyorsunuz. Bunlar dıştan parlak görünürler, ama içleri ölü kemikleriyle ve her tür iğrençlikle doludur. Sizler de bunlar gibi dıştan insanlara doğru görünürsünüz, ama içten ikiyüzlülükle ve kötülükle dolusunuz” (Matta 23:27-28).

Cansal insan iyi bir eğitim almış da olabilir. Eğitime asla karşı değilim, tam tersine eğitime çok çok büyük önem veriyorum, ancak eğitimli olmak, çok büyük bilgilere sahip olmak bizi ruhsal bir insan yapmaz. Yani, imanlı olmanın bir ölçütü değil eğitimli biri olmak. Tanrı Sözü, “Tanrı dünya açısından akılsız olanları seçti, dünya açısından insan yerine konulmayanları, aşağı görülenleri seçti. Bir hiç olanı seçti” diyor (1.Kor.1:27). Tanrı önünde durabilmek – ruhsal insan olabilmek için insanın kendisini Tanrı gözüyle görmesi ve insanın kendisini alçaltması gerekir.”My Hidden Paragraph Here