Bebek Samuel sütten kesildi. imdi o kaç yandadr acaba? Anneler iyi bilirler ki, çocuklar 2S3 yanda sütten kesilirler. Eski dönemi de göz önünde bulundurursak, Samuel en fazla 5 yandayd. imdi 5 yandaki olunu tapnaa götürüp orada Rab=bin Sözü=nü örensin ve hizmet etsin diye brakyor. Ne kadar zor, deil mi? Hanna için artk hasret dönemi balar. O biricik olunu o küçücük yata Eli=nin hizmetine vererek ilo=dan ayrlyor.

Yldan yla ilo=ya gidip hem Rab=be tapnrlard, hem de oluna sarlr, birkaç gün de olsa hasret giderirdi. Kendi eliyle dokuduu giysileri ona brakr, tekrar ayrlrd.

Gurbet yllar balamt ve biz Avrupa ya da baka ülkelerde yaayanlar bu gurbetin ne demek olduunu iyi biliriz.”My Hidden Paragraph Here

Bu ne demektir, biliyor musunuz? Samuel 3 yanda, en fazla 5 yanda bir çocuktur. Peki bunu bir anne olarak nasl verebilir! Evet, Rab=be adayacam dedim, adyorum da, ancak olum daha çok küçük, o 20 yana gelsin, ondan sonra Rab=bin hizmetine vereceim, diyebilirdi. Hayr, bu kadn verdii sözü ciddiye alyor ve olunu Rab=bin hizmetine vermeye hazrlanyor.

Bakn, insan bir ey ister ve olmazsa, zamanla buna alr. Ama imdi bir çocuu oldu, onu kendisinden koparp vermesi ne kadar zor ve acdr! Hangi anne bunu yapabilir!

Hanna=nn kocas Elkana, iyi niyetli birisiydi. Her zaman einin aclarn tam olarak anlamazsa da ona destek olmaya çalt.

Hanna=nn bu kararnda da büyük bir adm atyor. Hayr, bu benim de olumdur, deyip buna kar durabilirdi. Ama o ne diyor? ANasl istersen öyle yap!@ (1 Sam.1:23).”My Hidden Paragraph Here

Hanna bir çocuk sahibi olabilmesi için yllarca ac çekti, alad ve Rab=be yakard. Nihayet, Rab bu kadnn bu denenmelerden geçerek imannn gelimesinden, olgunlamasndan sonra, hamile kalmasn salad. Hanna=nn sevincinin ne kadar büyük olduunu ancak 1 Samuel 2.bölümde Hanna=nn ezgisini okursak anlarz.

Zaman geldi ve Hanna bekledii o olunu dünyaya getirdi. Peki imdi ne yapacakt? Gerçekten de verdii sözü tutacak myd? Biz olsaydk ne yapardk? Herhalde buna izin vermezdik. Bir baba olarak Elkana da, bu benim olumdur, onu asla brakmam ve senin de onu vermene izin vermem, diyebilirdi.

Hanna=nn ilk adm, bu çocua verdii isimdir. Samuel koydu adn. O=nu Rab=den aldm, dedi. Samuel ad da, ATanr duyar@ demektir (1 Sam.1: 20).

Bu ad vermesi bile, Hanna=nn karakterini ortaya koyar. Hiç de yan çizecek, bahaneler uyduracak birisi deildir bu kadn. te Hanna=y bugüne kadar tayan, bizlere bereket olan onun iman ve sadakatdr.”My Hidden Paragraph Here

Kahin Eli, daha önce de belirttiim gibi, Tanr huzurunda dua eden kadnn sarho olduunu sand ve onu azarlad. Ama Hanna oldukça saygl davrand; kahine ne yaptn söyledi. Bunun üzerine o büyük kahin olan Eli, hatasn hemen gördü. Direkt olmasa da özür diler gibi, AÖyleyse esenlikte git@ dedi.

Bir insann hatasn görmesi, özür dilemesi bir erdemdir. Özellikle de sorumlu olan birisinin kendi hatasn görmesi, özür dilemesi örnek bir davrantr. Rab=bin Sözü=nü öretenler, yöneticiler, topluluktaki ihtiyarlar, yani sorumlu olan kiiler asla kusursuz deillerdir. Hepimiz hata yaparz hem toplulua kar, hem de kardelere kar. Böyle durumlarda hatalarmz görmek, yeri geldiinde topluluktan ya da kardelerden özür dilemek alçakgönüllülüün bir göstergesidir. Ayn zamanda biz sorumlu olan kimselerin bir ayrcal olmadn da bu yolla ortaya koymu oluruz. Eli, koskocaman bir kahindi, ama ön yargyla yaklat. Hatasn gördü, özür diledi. Bu büyük bir bereket getirdi.”My Hidden Paragraph Here

Kahin Eli, Hanna adndaki bu kadna ön yargyla yaklaarak ona hakaret bile ediyor. Ama bakn, bu kadn çok saygl bir ekilde bu ön yargya u yant verir: ABen, yürei aclarla dolu bir kadnm… Ben sadece yüreimi Rab=be döktüm@ (15). Kadnn bu saygl davran hiç kuku yok ki, Eli=ye büyük bir ders niteliindeydi. O da daha sonra göreceimiz gibi, kendi hatasn görerek bu kadndan o büyük dersi örendi.

Kadn aclarla dolu olduunu belirtir. Nice yürekler aclarla doludur. Eyup 14:1=de öyle der: nsan kadn dourur, günleri sayl ve skntlarla doludur!@ Eski çeviride, insan skntlara doyar, diyor.

Bu her insann yaam için geçerlidir. Bu aclarla nereye gidiyoruz? Hanna yüreindeki o aclarla RAB=be gidiyor, yüreini O=na döküyor! Bu atlan en iyi ve en doru admdr. Birçok eyi bu hayatta anlamyoruz. Ama Rab=be gittiimizde, O yüreimize teselliyi koyar; Hanna=ya yapt gibi.”My Hidden Paragraph Here