Tanrı Sözü, insan soyunun zavallı ve üzücü görünümünün nedenini İncil’deki şu sözlerle açıklar: “Herkes günah işledi ve Tanrı’nın yüceliğinden yoksun kaldı” (Rom.3:23). Evet, hepimiz günah işledik. Hiçbirimiz bu sıralamanın dışında değiliz. İnsan olarak hepimiz aynı geminin içindeyiz ki, bu bizi ölüme götüren gemidir. Çünkü Tanrı Sözü de, ‘Günahın karşılığı ölümdür’ der; yani sonsuzda dek Tanrı’dan ayrı, cehenneme atılmadır. Böyle olunca, insan için hiç bir umut yoktur eğer Tanrı’nın kendisi kurtuluş, barış yolunu açmasaydı. Ama şükrolsun ki, seven Tanrı kurtuluş yolunu da kendisi açtı. İncil buna yanıt olarak şöyle der: “Çünkü atalardan kalma boş yaşayışınızdan, yozlaşan gümüşle ya da altınla kurtulmadığınızı biliyorsunuz. Tersine, suçsuz ve lekesiz kuzuyu andıran Mesih’in değerli kanıyla kurtuldunuz” (1 Petrus 1:18–19).

Bir kişi nasıl kurtuluş bulabilir? Mesih İsa’nın değerli kanıyla. Sen de dostum bu kurtuluşa, sonsuz yaşam güvenliğine davetlisin!My Hidden Paragraph Here 

İncil’de şöyle yazar: “Çünkü biz Tanrı’nın düşmanlarıyken, Oğlu’nun ölümü sayesinde O’nunla barıştık” (Rom.5:10). Çarmıh üzerinde sağlanan barış, bugün sizin için geçerlidir. İsa Mesih, Tanrı’yla sizin aranızda var olan günah uçurumuna köprü kurmuş, sizin Tanrı’ya gidebilmeniz için gerekli olan yolu hazırlamıştır. Böylece O’na iman eden bir kimse Tanrı’yla barışır, esenlik ve sonsuz yaşama kavuşur. Evet, çarmıhta BARIŞ vardır. Ama bu barış için büyük bir bedel ödendi. Bir şair bu noktayı şu dizelerle açıklar:

“Bu karanlık günah dünyasında barış mı arıyorsun? Öyleyse Mesih’in kanına yaklaş. Sen de yaşam, huzur bulursun!”

Barış için ödenen ÜCRET, İsa’nın çarmıh üzerinde akıttığı kandır. İsa, çarmıh üzerinde akıttığı kan aracılığıyla bu barışı gerçekleştirmiştir. İsa Mesih sizin için bu uğurda daha fazlasını yapamazdı. O her şeyi sonuçladı, bu uğurda kendi canını verdi. Öyleyse dostum, niçin günahlarına bağış bulmak ve Tanrı çocuğu olmak için İsa Mesih’e gelmiyorsun?My Hidden Paragraph Here 

Bugünkü ayetimiz oldukça zor ve sert bir ayettir. Bu ayetlerin ne demek istediğini kısa olarak sizlere aktarmaya çalışacağım.

Bu dünyanın insanlarıyla nasıl ilişki kurmalıyız, onlar ile nasıl bir bağlantımız olmalı? Birçok insanı en çok rahatsız eden sorunlardan biridir bu. Her gün çeşitli türden insanlarla karşılaşırız. Bazıları yapı, kişilik açısından pek ileriye gidememiştir. Bazen centilmen kişilerle, efendi adamlarla, bazen de üçkağıtçılar, dolandırıcılarla yan yana geliyoruz. Hatta bazen gerçek imanlılarla bazen de sahte imanlılarla yüz yüze geliyoruz. Bazıları bizim dostluğumuza ve yardımımıza ihtiyaç duyarlar. Bizim de onlara ihtiyacımız olur. Onları bağrımıza basmak isteriz. Diğerleri ise hiç işe yaramaz, kopuk takımına ait, bize zarar vermek isteyen kişilerdir. Bu gibi insanlardan uzak durmamız bizim yararımızdır. Çünkü onlardan uzak durmazsak, eninde sonunda bize zarar verecekler. Bu insanlar arasında nasıl ayırım yapacağız? Kimin yararlı kimin zararlı olduğunu nasıl bileceğiz? Dilemek, aramak ve kapıyı çalmak işte bu sorunla da ilgilidir. Biliyorum, bu ayetler başka durumlarda da bize ışık tutmaktadırlar, ama burada özellikle bu durum için de önerilmiştir.My Hidden Paragraph Here 

Bugünkü ayetimiz oldukça zor ve sert bir ayettir. Bu ayetlerin ne demek istediğini kısa olarak sizlere aktarmaya çalışacağım.

Tanrı Sözü, burada domuz ve köpeklerden söz ederken, kesin olarak hayvanlardan söz etmiyor. Musa peygamberin yasasında domuz ve köpek murdar hayvanlar arasında yer alır. Burada da köpek ve domuz ile belirtilmek istenen kötülük, pislik eden insanlar söz konusudur. O zaman ne yapmalıyız? İsa bize bir yandan, diğerlerini yargılamayın diyor, ama diğer yandan da bir açıdan yargılayın, diyor. Yani doğru, iyi, başka değişle kutsal olanı köpeklere atmayacağız ve incilerimizi domuzların önüne sermeyeceğiz. Burada değer yargılarımızı kullanmalıyız. Bir yargı vermeliyiz. Bir karara varmalıyız. Hangi konuda, doğruluk, dürüstlük, sevgi ve kutsallık konusunda. Eğer insanlar bu erdemlerle alay ediyorsa, bu göksel ilkeleri hiçe indirmeye çalışıyorlarsa, bizim bunlara katılmamız ya da bunlarla tartışmamız gerekmiyor, diyor. Neden? Çünkü söyleyeceğiniz herhangi bir şeye zaten aldırmayacaklar. O zamanda herhangi bir tartışmaya girmeye hiç gerek yoktur.My Hidden Paragraph Here