Bakın sevgili anne babalar, çocuğunuzun özgüveninin gelişebilmesi ve ileride sağlıklı ilişkiler kurabilmesi için ta o küçük yaşlarda onlara sorumluluklar yüklenmeli, risklere atılmalı, kendi sorunlarını çözmesini, kendi işlerini halledebilmesini öğrenmelidir. Elbette anne babalar olarak da çocuğunuza destek olacaksınız. Ama bırakın onlar yapsınlar, onların işlerini siz üstlenmeyin. Onların o yaşlardan başlayarak hayata atılmalarına yardım edin. Çocuk bazı şeyleri sizin istediğiniz gibi yapamayacaktır. Zaten her şeyi kusursuz, sizin istediğiniz gibi yapmasını da asla beklemeyin. Bu konuda da onları asla eleştirmeyin, cesaretlerini asla kırmayın. Çocuğunuz bazı şeyleri yaptıkça, kendisine özgüveni artar ve bu onu daha azimli kılar. Çocuklarınıza sorumluluk vermiyorsanız, unutmayın ki, bu yolla çocuklarınızın kendilerine olan güvenleri de yavaş yavaş yok olup gider.Paragraph Here 

Biz Anadolu insanı, özellikle anneler ne yaparlar genelde, biliyor musunuz? Bunu size söyleyeyim: Çocuklarına karşı korumacıdırlar. Ne demek istiyorum? Çocuklarının hiçbir zorluğa gelmesini istemezler. Baba çocuğundan bir şey ister, ama anne onun yerine hemen o işi yapar. Tabii ana yüreği böyledir, ama bu yaklaşım çocuğun geleceği için iyi değil. Her işini annesi ya da babası yapan bir çocuk, sorumluluk üstlenmeyi bilmez, bunu öğrenmez. İkincisi, o insan kendi sorunlarının üstesinden gelmeyi öğrenmez. Üç, bir sorun ya da zorluk karşısında ne yapacağını bilmez bir duruma düşer, ben bunu yapamam, edemem yapısına sahip olur. Böyle yetişince de, her zaman kendisini yetersiz, beceriksiz ve güvensiz hisseder, kendi başına hiçbir zaman karar veremez. Yaptığı hiçbir şeyde emin olamaz. Her zaman başkalarının onay vermesini bekler. Bu da tabii ki hiçbir zaman sağlıklı değildir.Paragraph Here 

Çocuklarınızın özgüvenlerini kazanması çok önemlidir. Nedir özgüven? Mutlu ve gelecek yaşam için başarılı, sağlıklı bir aile babası olabilmesi için gelişen sağlıklı bir kişiliktir. Bu nasıl kazanılır? Ailede kabul edildiğini, sevildiğini, disiplinli sorumluluk bilinciyle yetiştiği zaman özgüven gelişir. Özgüveni olan insan bir şeye girişmekten, sorumluluktan kaçmayan bir tutum sergiler; özgüveni gelişmeyen insan bunun tam tersidir. Özgüveni olan insan, kendisini de kabul eden, kendisiyle barışık olan insandır. Konuştuğum birçok insanda bunun hep eksikliğini görüyorum. Herkesi kabul ederler, herkesi affederler, ama kendilerini bir türlü kabul etmezler, affetmezler. Başkalarını değerli görürler, ama kendilerini değil. Bu nedenle de bir türlü o esenliği, barışı yakalayamazlar hayatlarında. Görüyorsunuz çocuk yetiştirmenin ne kadar önemli olduğunu. Çocuklarınıza verdikleriniz onlarla tüm yaşam boyu gitmektedirler; ya olumlu ya da olumsuz. Paragraph Here 

Çocuklarınızla her zaman bilinçli olarak hareket edin. O benim çocuğumdur, ben onu tanıyorum, diye düşünmeyin, çocuğunuzu tanımaya çalışın. Doğru ve adil olun; bunu çocuklarınız görsün. Çocuklarınızın birer çocuk olduklarını, her durumda sizleri örnek aldıklarını unutmayın. Onlara ufak tefek sorumluluklar verebilirsiniz. Onlarla dertlerinizi, sevinçlerinizi paylaşmayı da aklınızdan çıkarmayın. Böylece çocuk o ailenin birer üyesi olduğunu, kendisine de sorumluluklar düştüğü bilinciyle büyür. Çocuğunuzla beden teması çok önemlidir. Bu sadece erkek çocukları için geçerli değil, kız çocukları için de geçerlidir. Bazen çocuklarınızın başını okşamak, elini tutmak, bir öpücük kondurmak, bağrınıza basmak çocuğun varlığında harika işler yapar, ona güven duygusunu aşılar, sizlere karşı olan saygısı ve sevgisi de gelişir. Daha da önemlisi, böyle büyüyen çocuklar yaşamda neşeli ve daha başarılı olurlar.Paragraph Here 

Bir anne babanın çocuklarına bırakacağı en büyük servet, onları iyi eğitmesidir. Peki ama nasıl? Çocuk yetiştirmede iki önemli faktör vardır. Birincisi sevgi, ikincisi de disiplindir. Çoğu zaman çocuklarımıza yanlış sevgi vererek, onları evin yöneticisi haline getiririz. Artık çocuğun dediği olur o ailede. Bu da asla sağlıklı bir eğitim değildir. Her anne babanın en başta gelen görevi, çocuklarını gelecek yaşama hazırlamaktır. Bu nedenle sevgi kadar disiplin de önemlidir çocuğun yaşamı, karakterinin gelişmesi ve geleceği için. Tabii çocuğu disiplin ederken, bunu öfkeyle, kaba güçle kesinlikle yapmamak gerekir. Özellikle kesin olarak çocukların kişiliklerine saygı gösterilmelidir. Çocuğun yüzüne hiçbir zaman tokat atılmamalı. Çünkü bu çocuğun kişiliğini rencide eder. Eğer illa da bir tokat vurmak gerekirse, poposuna vurun. Ama bunu yapmadan önce, ona hatasını gösterin, anlatın. Ne yaparsanız yapın, bunu her zaman sevgi kapsamında yapmanız gerekir. Disiplin sevginin bir gereğidir ve çocuğun gelişmesinde, karakterinde çok olumlu etkileri vardır.Paragraph Here