Tanrı benim Babam’dır. Başımdaki her bir saç Tanrı tarafından bilinmektedir. Tanrı benim iyiliğim ve yararım için benden daha çok ilgi duymaktadır. Tanrı kendi büyük ve Kutsal adı uğruna benim ilgilendiğimden daha çok ilgilenmektedir. Tüm bu gerçeklere inanırsam, O’na dua ettikten sonra, O’ndan bir yanıt beklememek, elbette Tanrı’ya saygısızlık olur. Bu, ciddi bir iman eksikliğini belirtir. Dua ettikten sonra tutum ve davranışımız gibi hiçbir şey imanımızın durumunu göstermez. İman adamları sadece dua etmekle yetinmez, aynı zamanda dualarına yanıt da beklerler. Bazen paniğe kapıldığımızda Tanrı’ya dua ederiz, ama panik sona erince, ettiğimiz duayı da tümden unutuveririz. İmanımızın sınavı, yanıt bekleyip beklemediğimizdir. Habakkuk Peygamber nöbet yerinde durup kulenin üzerinde bekledi. Tanrı’nın yaptıklarını anlayamadığı halde, sorunu Tanrı’ya bırakıp yanıt bekledi. Ne kadar uzun süre bekledi, bilmiyoruz, ama o bekledi! Bizler de dostum, beklemeliyiz!Paragraph Here 

Habakkuk peygamber gibi, Tanrı’nın yanıtı için nöbet tutup bekle! Nöbet kulesindeki bir nöbetçi gibi gayret ve direnme ile gözetlememiz gereklidir. Tanrı’nın, Kendi Sözü’ne göre her zaman sadık olduğuna ve O’nun vaatlerinin hiç boşa çıkmayacağına inanmalıyız. Böylece kendimi ve sorunumu Tanrı’ya bıraktıktan sonra, Tanrı’nın kesinlikle yanıt vereceğini bilerek, gayretle O’na bakıp beklemeye çaba göstermeliyiz. Bunu yapmazsak, Tanrı’ya saygısızlık göstermiş oluruz.

Tanrı bazen içinde bulunduğumuz koşulları ve yaşamımızın günden güne geçen olaylarını kendi bilgelik ve takdirine göre düzeltmekle, dualarımıza yanıt verebilir. Tanrı o iş için bir kapı açmadan, bizi bir iş yapmaya çağırmaz. Belki bunu ancak uzun bir süre sonra yapar, ama eğer Tanrı bizim özel bir ödev yapmamızı isterse, diğer kapıları kapatıp o ödevle ilgili kapıyı açacaktır. Tanrı çoğu kez engellerin ortaya çıkmasına izin verir, ama öne doğru uzanan yol belli kalmaktadır. Tanrı’nın isteği kesindir. Sorun şudur ki, bu yanıtlar için bekler durumda olmalıyız ve yanıt geldiği zaman da onları tanımaya hazır bulunmalıyız.Paragraph Here 

Tanrı bizlere nasıl yanıt verir? Kendi Sözü aracılığıyla. Elbette Tanrı bazı yolları da kullanabilir. Ama O’nun yanıtı Kendi Sözlerinden gelir. Tanrı, Sözü aracılığıyla insanlara konuşmaktadır gerçeğinden yola çıkarsak, Tanrı Sözü’nü okuduğumuz zaman, Tanrı’nın yanıt vermesi de kaçınılmazdır. Bazen dua ediyoruz ve “ya Rab, bana konuş” deriz. Böyle dua etmen gereksizdir. Tanrı konuşmuştur. O’nun Sözü Kutsal Kitap’tır. Ama bana konuşmuyor diyenleri duydum! Hemen şunu sormalıyız: Ne zamandan beri? Neden konuşmuyor? Tanrı Sözü’nü okuyor ve bu Sözler üzerinde düşünüyor musun?

Habakkuk peygamber, “Benimle ne söyleşecek diye… bekleyeceğim!” diyor. Beklemek demek, tüm dikkatimi, yani gözümü, kulağımı, düşüncelerimi O’na dikeceğim. O’nun söyleyeceklerini görmek ve duymak istiyorum, demektir. Tanrı Sözü’ne geldiğimizde de bu ilkeyi izlemeliyiz. Tanrı Sözü’nü dikkatle, derinden, ciddi ve sabırla okumak, araştırmak, üzerinden düşünmek gerekir. Bunun yanında da, bu Sözlerin bana söylemek istediği nedir, diye kendimize sormalıyız.Paragraph Here 

Habakkuk peygamber, “Nöbet yerine gideyim, bekleyeyim… bakayım benim yakınmalarıma ne yanıt verecek” diyordu. “Ben bekçilik yapmak için kuleye çıkacağım ve sabırla bekleyeceğim, çünkü Tanrı’nın cevap vereceğini biliyorum. O’nun ne söyleyeceğini bilmiyorum; ama bir cevabı olduğunu ve bu cevabı zamanı gelince söyleyeceğini çok iyi biliyorum.”

Habakkuk çok sorular sorduğu için Tanrı’nın kendisini azarlamasını ya da susturmasını beklemiyordu. Habakkuk Tanrı’nın yöntemlerini ve yollarını daha iyi anlayabilmesi için Tanrı’nın kendisine cevap vereceğine inanıyordu. Bu inançla ve beklentiyle nöbet yerine gitti ve Tanrı’yı beklemeye başladı.

Ama bundan daha da ileriye gidip yanıt aramalıyız. Çoğu zaman başarısız oluruz, çünkü Tanrı’ya dua ederiz ama dua ettiğimizi hemen unuturuz. Tanrı’ya dua edersek, Tanrı’nın yanıtını da beklemeliyiz. Bunu yapıyor muyuz? Nöbet kulesindeki Habakkuk gibi O’nu bekliyor muyuz?Paragraph Here 

Bizler sorunlar, kaygılar içerisindeyken ne yapıyoruz, biliyor musunuz? Diz çöküp bizi tedirgin eden şeyi Tanrı’ya bildirir, kendi başımıza da bu zorluğu çözmediğimizi ve onu anlayamadığımızı söyler, O’nun bu sorunu çözüp kendi yolunu bize açıklamasını isteriz. Sonra ayağa kalkar kalkmaz sorun üzerinde yine kaygılanmaya başlarız. İşte bunu yapıyorsanız, o zaman dua etmeye gerek yoktur. Sorununuzu Tanrı’ya götürürseniz, onu orada, Tanrı’nın önünde bırakınız. Sorunu kara kara düşünmeye artık hakkınız yoktur.

Habakkuk peygamberin şaşkınlığı içinde söyledikleri şu anlamdadır: “Bu tedirginlik, bu feryat, bu ağlayış vadisinden çıkacağım artık; nöbet kulesine gideceğim; en yükseklere tırmanacağım; Tanrı’ya ve yalnız Tanrı’ya bakacağım!”

Habakkuk burada nöbet yerine gidip nöbet tutacağını, bekçilik yapacağını söylüyordu. Eski Antlaşma’nın peygamberlik kitaplarından bazılarında peygamberler nöbet bekleyen bekçilere benzetilir (Hez.3:17).Paragraph Here