“Her durumun yararlı yönde işlediğini biliriz” diyor bugünkü ayetimiz. Burada kesin bir bilgi, bir güvence vardır. Neden biliriz? “Çünkü Tanrı önceden bildiği kişileri, Oğlu’nun benzerliğinde olsunlar diye önceden kararlaştırdı. Öyle ki, Oğul birçok öbür kardeşin arasında ilkdoğan olsun (Rom. 8:29).

Hedef, amaç, bizim Oğul’a, yani İsa Mesih’e benzer olmamız. Bu nedenle her şey o yönde gelişmemiz için yararlı. Bu nedenle kabul edebiliriz, çünkü biliyoruz ki Rab bizi seviyor. Kesinlikle yanlış bir şeye Rab izin vermeyecek ve vermez. Biz de Rab’bi seviyoruz. Sevgi bağlantısı var burada. Güveniyoruz, tanıyoruz O’nu. Kesinlikle bir kötülük gelmez Rab’den.

Elçi Pavlus şöyle der: “Mesih’in sevgisinden bizleri kim ayırabilir? Acı mı, üzüntü mü, baskı mı, açlık mı, çıplaklık mı, tehlike mi, kılıç mı? Kitapta yazılı olduğu gibi: ‘Gün boyunca Sen’in için öldürülüyoruz, boğazlanacak koyun gibi görüyorlar bizi.’ Ama bizleri sevenin aracılığıyla bütün bunlarda kesin yengi bizimdir” (Rom.8:35–37).”Paragraph Here 

Bugün yaşadığımız acılar, sıkıntılar bize açıklanacak yücelikle karşılaştırılamaz, diyor Tanrı Sözü. Gelecekte, sonsuzluktaki hayatımızla bugünkü kısa dönem içerisinde çektiğimiz acılar kıyaslanmaya bile değmez. Bu ne demektir? Bu yeni bir bakış açısına sahip olmak demektir. Sonsuzluktan bu dünyadaki sıkıntılarımıza baktığımızda, yani Tanrı’nın bakış açısından baktığımızda bir hiç gibi kalıyor bu dünyadaki hastalıklar, sıkıntılar, elemler ve acılar. Ama bu acıların içinde olduğumuz zaman, elbette dağlar gibi bizi korkutuyor, ürkütüyor. Oysa Rab’bin bakış açısından bu dünyadaki durumumuza bakmayı öğrenmeliyiz. Bu dünyada yaşadığımız iyi ve kötü durumları sonsuzluktan bakmaya çalışarak değerlendirelim.

Şunu da belirtmem gerekir ki, buradaki rahata da sarılıp kalmayalım, çünkü bazen bize o kadar hoş geliyor ki bu rahatlık, bir türlü bunu bırakamıyoruz. Buraya alışmak, buraya sarılmak istiyoruz. Ama bırakmasını bilmeliyiz. Ayaklarımız yeryüzünde, ama yüreğimiz göklerde, Rab’de olmalı. Bu bakış açısına sahip olmalıyız.”Paragraph Here 

Bu dünyada bu bedende acılar, hastalıklar, sıkıntılar çekmekteyiz. Bunu da kabul etmeliyiz. Zorluklara katlanmayı öğrenmeliyiz. Her çeşit sorunlarla karşılaşıyoruz. Aile sorunları var, evlilik sorunları var, çocuklar büyüdükçe sorunlar çoğalıyor; sağlık sorunları var. Maddi manevi sorunlar var. Sorunlar bitmiyor. Ama Rab bunların içinde bizlere güç vermek, bizleri taşımak istiyor.

Rab İsa, “Bu dünyada sıkıntınız olacaktır, ama korkmayın, ben dünyayı yendim!” dedi. Rab bize bir zafer verdi ve bunu yaşamamızı istiyor.

Evet, dünyada sıkıntılarımız olacak. Yarın için kaygılanmayın, diyor Rab; her günün derdi o güne yeter. Demek ki, her gün bir dert, her gün bir sıkıntı vardır.

Dünyada birçok insan haksızlık ve adaletsizlik yüzünden acı ve sıkıntı çekmektedir. Biliyor musunuz, hak ve adalet de Mesih’te var. Bu dünyada bulamazsın, ama Mesih’te var. Huzur ve esenlik senin için Mesih’te hazırdır kardeşim. Rab sizlere de ruhsal bereket, ruhsal şifa vermek istiyor.”Paragraph Here 

Gençler ve yiğitler yıkılıyorlar, ama Rab’bi bekleyenler, O’na güvenenler güç alıyorlar. Kartallar gibi seğirtirler ve yorulmuyorlar. Hiçbir zaman yorulmuyoruz ve nice yaşlı kardeşlerle tanışıyorum ki, bu güç onlarda görünüyor. Çünkü yürekleri taze ve her gün yeniden tazeleniyor. Nice hasta kişileri gördüm, yatağından kalkamıyorlar, ama yüzünden nur akıyor. O derece sevinç ve güç var, içten gelen, Rab’bin verdiği bir güç.

Kardeşim, bu gücü tanıyor musun? Sende de bu güç var mı? Bu gücü yaşıyor musun? Genç ya da yaşlı ol, bu güç, bu sevinç sende de olmalı; bu ruhsal bereketler senin de hayatında gerçekleşmeli. O zaman sen de Rab’bi övmeye, Rab’bi yüceltmeye bir neden bulacaksın ve diyeceksin ki, aa ben tüm yaşamım boyunca bu yeryüzüyle uğraşarak bir şeyler kazanmaya çalışmıştım, ama gördüm ki, sonsuz bir değer Rab’de! Bunları sen de yaşayabilirsin ve bunlar senin için de hazır.”Paragraph Here 

Bir gün hepimiz öleceğiz. Hatta genç yaşta ölenler bile vardır. En taze günlerinde, en aktif oldukları günlerinde, bereketli bir iş yaptıkları günlerde, hatta Rab’be hizmetlerinin en verimli dönemlerinde Rab bu kişileri çağırıyor, buradan, toplumdan ayırıyor. Bu dünyada yaşadığımız sürece hep sorunlarımız olacaktır. Yani, o kadar çok eksikliklerimiz var, çektiğimiz yoksulluklar var, sıkıntılarımız var; her zaman her gün o bolluk, bereket içinde yaşamıyoruz. Gençliğimiz kartal gibi taze mi kalıyor? Teyzeler, amcalar, ne oldu o gençlik günlerimize!

Burada bir hata, bir yanlışlık mı var? Hayır, çünkü Rab hata yapmaz, birçok şeyi anlamazsak bile. Buna rağmen Rab’be hamt olsun, şükrolsun diyoruz, çünkü değişik bir gözlüğe sahibiz. Rab’bin verdiği bakışla buradaki ruhsal bereketi görüyoruz. Bu dünyada geçici bir süre kalacağız, fiziksel olarak her gün biraz daha yıpranıyoruz, eskiyoruz, ama Rab bize eskimeyen, çürümeyen, ölmeyen bir beden verecektir ve biz bu bedenle sonsuza dirilecek, Rab ile birlikte cennette sonsuza dek kalacağız.”Paragraph Here