Kendin için, ben bir Tanrı çocuğuyum, diyebilir misin? O’nun kayrasından almaya korkan titrek bir can mısın? Rab senin adanmış bir yaşam yaşamanı istiyor. Efesoslular mektubunda Rabbe ilişkin merhamette ve kayrasında zengin diye yazar, ve O tüm yüceliğini bizlerle paylaşmak istiyor.

Bu konuda neler hissettiğini bilmiyorum, ama benim Rabbin merhametine, kayrasına ihtiyacım vardır. O şöyle davet ediyor: “Ey bütün yorulanlar ve ağır yük altında yıprananlar! Bana gelin. Sizleri dinlendiririm” (Matta 11:28). Bu gerçek dinlenmedir. Bu, sadece bir günlük ya da bir haftalık, bir aylık bir dinlenme değildir. Tüm yaşam boyu bir dinlenmedir. Bu Rabbin kurtarışıyla tamamlanan dinlenmedir. Çünkü O şöyle sürdürüyor sözlerini: “Boyunduruğumu takının, benden öğrenin. Çünkü ben yumuşak huylu ve engin yürekliyim. Böylece, canlarınıza dinlenme bulacaksınız. Çünkü boyunduruğum kolaylıkla taşınır, yüküm de ağırlık vermez” (Matta 11:29–30). O’nunla aynı boyunduruğu taşımak güzel ve bir yüce bağlılıktır. Ve senin yükünü taşıyan kendisidir.”Paragraph Here 

Öpmekten söz edildiği zaman insanın aklına hep kötü şeyler geliyor. Neden? Çünkü yüreğimiz, düşüncelerimiz kirlidir de ondan. Burada söylenen, “Beni kendi ağzının öpüşleriyle öpsün” sözü, en derin ve yüce barışı bildiriyor. İnsan yüreğine sadece ve sadece Rab o esenlik, huzur veren barışı koyabilir.

Mesih İsa aracılığıyla Tanrı’yla barışın sağlanmışsa, O sana ruhsal anlamda öpüş törenini, evlilik ilanını sunar. Mesih ile imanlısının evlilik antlaşmasının mührüdür bu öpüş.

Bir nikah töreninde her iki çift de “Evet” yanıtını verdiğinde, nikah memuru “Duvağı kaldır ve geline evlilik öpüşünü ver” der. Öpmek bir tören; evlilik antlaşmasının bir mührü gibidir.

Rab İsa bize yalnız kurtuluşu sağlamakla kalmaz, aynı zamanda bize özgürlük de verir (Yu.8:36). Bu ne tür bir özgürlüktür? Bu O’na gelerek şöyle seslenebileceğimiz bir özgürlüktür, “Bedenimi sana yaşayan kurban olarak sunuyorum.” Bizi kurtarıcımız Mesih İsa’yla kişisel ilişkinin doruğuna getiren kendini adama, vakfetme özgürlüğüdür.”Paragraph Here 

İnsan Kutsal Kitap’tan bu ayetleri okuyunca, burada ne söylenmek istediğini anlamayınca şaşırıp kalabilir. Oysa Ezgiler Ezgisi kitabı en derin sevgiyi insan diliyle anlatmaya çalışır. Bu kitap bizlere dört önemli gerçeği göstermektedir: Tanrı tarafından verilen evlilik bağındaki sevginin yüceliğini açıklıyor. 2. Bu kitapta Tanrı’nın halkına olan sevgisini açıklıyor. 3. Ezgiler Ezgisi Mesih’in ve imanlılar topluluğunun bir resmini gösteriyor. Çünkü İncil’de imanlılar topluluğuna Mesih’in gelini denmektedir (Ef.5; Vahiy 21). Tanrı’nın bize olan sevgisinin ne denli yüce olduğunu kavramamız için insan sevgisinin en güzelini kullanıyor. 4. Bu kitap Mesih’in paydaşlığını ve imanlıyı tanımlıyor.

Öpmek o devirlerde barışın bir simgesiydi. Süleyman’ın anlamı da Barış’tır. O bir barış kralıydı ve Yeruşalim’i, barış kentini yönetti. Şulam kız ise barış kızıdır.

Öpüş aynı zamanda kişisel, derin yakınlığı ve bağlantıyı gösteriyor; tıpkı Rab İsa Mesih’in kendisine ait olanlarla olduğu gibi. O’nun mesajı sana ve bana Tanrı Sözü aracılığıyla kişisel olarak ulaşıyor..”Paragraph Here 

Neden Rabbe gidip yüreğinizi açmıyorsunuz ve başkasına söyleyemeyeceklerinizi O’na anlatmıyorsunuz? Sorunlarınızı, günahlarınızı anlatın Rabbe. Zayıflıklarınızı anlatın, itiraflarda bulunun. Tanrı’ya, kendisiyle paydaşlık içinde olup O’nun ilkelerini kendi hayatınızda yaşamak ve başkalarına yansıtmak istediğinizi söyleyin. Tanrı’nın kendisine geri dönen yolu da Tanrı’nın hazırlamış olması harikadır!

Şimdiye dek söylediklerimizi özetlersek, Yuhanna bize, ancak ışıkta, yani Tanrı’nın önünde yürüyerek O’nunla beraberliğimiz olabilir, diyor. Yapmamız gereken ikinci nokta, günahlarımızı O’na itiraf etmektir. Işıkta yürüdükçe İsa Mesih’in kanının bizi arıtmaya devam ettiğini biliyoruz. Ama şunu da biliyoruz ki, daha kusursuz değiliz, ne yazık ki, her zaman günaha düşeceğiz. Ancak bu günahlılığımızı O’na itirafta bulunmamız gerektiğini de bilmeliyiz. Günbegün, Rabbin Sözü’nden gereken besini, gıdayı alarak yaşamamız, imanda büyümemiz gerekir. Rabbin Sözü’ne değer verdikçe, o Söz’den beslendikçe o Söz bizi geliştirecek ve olgunlaştıracaktır.”Paragraph Here 

Bugünkü ayetimiz, “Eğer” ile başlıyor. “Eğer günahlarımızı açıkça söylersek!” “Eğer Tanrı’yla beraberliğimiz vardır dersek!…” “Eğer ışıkta yürürsek…” İşte günahlı insanla kutsal Tanrı’yı bir araya getirmenin yöntemi, günahların itiraf edilmesi, açıkça söylenmesidir. “İtiraf” aynı şeye evet, yani Tanrı’nın söylediğinin aynısını söylemektir. Tanrı, yaptığınızın günah olduğunu söylüyorsa, siz de O’nun tarafına geçip, “Doğrudur Rab! Bu bir günahtır“ diyorsunuz. İtiraf edince Tanrı ne yapar? Sizi arıtır! İncil’de İsa Mesih kaybolan bir oğuldan söz eder. Oğul her tür pistliğe girip çıkar, babasından aldığı mirası har vurup harman savurur. Sonunda pişman olarak üstü başı kirli, pis bir şekilde geri döner. Babası onu sevgiyle kabul eder, ona yeni elbiseler giydirir. Oğlu ertesi gün, “Baba ben yine uzaklara gidip domuz ağıllarında çalışacağım!” demedi.

Günahlarımızı itiraf ettiğimizde onlara sırt çevirdik, Tanrı’nın söylediğinin aynısını söyledik, demektir. Tanrı günahtan nefret eder ve şimdi de siz nefret ediyorsunuz demektir. İtiraf sizinle Tanrı arasındaki bağlantıyı, ilişkiyi düzeltir.”Paragraph Here