İsa’ya dönüp teşekkür eden adama İsa Mesih şöyle dedi: “Ayağa kalk, git. İmanın seni kurtardı!” On kişi şifa bulmuştu. Ama sadece birine İsa, “İmanın seni kurtardı” dedi. Demek ki, kurtulmak iyileşmekten daha üstün bir şeydir. Bir hastalıktan kurtulabilirsin, ama belirli bir süre sonra yine hastalanacaksın. Yaşlanmana, sonunda da bu dünyadan göçüp gitmene kimse engel olamaz. Oysa iman ile kurtuluş, sonsuzluğu kapsar. Günahların bağışlanmasını ve insanın sonsuz yaşama kavuştuğunu gösterir.

Samiriyeli adam diğerleri gibi bedenen şifa bulmuştu, ama bu adamın yüreği de şifa buldu ve Tanrı’nın ailesine katılarak sonsuz yaşama sahip oldu. İşte asıl harika olan buydu: canın kurtuluşu! Samiriyeli, Yahudiler için değeri olmayan bir yabancıydı. Ama İsa ona, “Ayağa kalk, git” demekle onu çok değerli kılıp, özelliği Tanrı’ya bağlılık olan yeni bir yaşama gönderdi.My Hidden Paragraph Here 

Cüzam gibi korkunç bir hastalıktan iyileşmek harika bir şeydir. Ama Tanrı’yla dostluk, Tanrı’yla kişisel yakın ilişki, daha da değerli ve önemlidir. İşte, cüzamdan iyileşen Samiriyeli adam öbür dokuz arkadaşından farklı bir şekilde davrandı. İyileştiğinin farkına vardıktan sonra, kâhinlere gitmek, onlardan “temizdir” onayını alıp köyüne, akrabalarının yanına dönmek her ne kadar gerekli ve önemli olsa da, yapılacak ilk şey değildi. Birinci şey, Tanrı’yı övmek ve İsa Mesih’i arayıp O’na teşekkür etmekti.

Samiriyeli adam, İsa’yı bulduktan sonra, yüzüstü O’nun ayaklarına kapanıp O’na teşekkür etti. Adam, her şeyi için İsa’ya borçlu olduğunu, artık O’na ait, O’na bağlı olacağını gösteriyordu.My Hidden Paragraph Here 

İsa’nın iyileştirdiği on cüzamlıdan sadece biri iyileştiğini görünce geriye dönüp kendisini kurtaran kurtarıcıya teşekkür etti. İyileşen diğer dokuz kişi ortalarda yoktu. Neden sadece biri döndü? Diğer dokuz kişi nerede kaldı? Onlar iyileşmiş olduklarını görmemiş miydiler? Kuşku yok ki, onlar da iyileştiklerini gördüler. Ama öyle gözüküyor ki, birinin görmesi ile öbür dokuzun görmeleri arasında bir fark vardı. Biri, İsa’nın sayesinde yeni bir hayata kavuştuğunun, böyle bir yaşamı hakketmediği halde Tanrı’nın ona büyük merhamet gösterdiğinin, O’nu bağışladığının farkına vardı. İsa bambaşka birisiydi; şimdi İsa’ya dönmeli, O’na teşekkür etmeliydi. Eminim ki, geri dönerken de yüksek sesle Tanrı’yı yüceltiyordu. Çünkü bu kurtuluşu, yeni yaşamı O’na borçluydu. Öbür dokuz insan da cüzamlarından kurtulduklarında kesinlikle sevindiler. Ama İsa’ya dönmediler, eski köylerine, yakınlarına koştular. Kahinlere gidip iyileştiklerini gösterdiler. Artık herkes gibi, dünyaya dalıp gittiler. Onlardan bir iz bile kalmadı.My Hidden Paragraph Here 

Bir cüzam olayı da İncil’de anlatılmaktadır. Yeruşalim’e doğru yoluna devam eden İsa, Samiriye ile Galile arasındaki sınır bölgesinden geçiyordu. Bir kasabaya girdiğinde on cüzamlı adam uzakta durarak, “İsa, Efendimiz, halimize acı!” diye seslendiler. İsa onları görünce, “Gidin, kâhinlere görünün” dedi. Adamlar yolda giderken cüzamdan temizlendiler. Onlardan biri, iyileştiğini görünce yüksek sesle Tanrı’yı yücelterek geri döndü, yüzüstü İsa’nın ayaklarına kapanıp O’na teşekkür etti. Bu adam Samiriyeli’ydi. İsa, “İyileşenler on kişi değil miydi?” diye sordu. “Öbür dokuzu nerede? Tanrı’yı yüceltmek için bu yabancıdan başka geri dönen olmadı mı?” Sonra adama, “Ayağa kalk, git” dedi. “İmanın seni kurtardı.”

Korkunç durumlarından kurtulmak için hiçbir çareleri olmayan bu cüzamlı insanlar haklı olarak İsa Mesih’e sığındılar; çünkü büyük olasılıkla İsa Mesih’in başka cüzamlı hastalara şifa vermiş olduğunu duymuşlardı. Onlar da İsa’nın o şifa verme gücüne, merhametine ve kurtarıcılığına güvendiler.My Hidden Paragraph Here 

Cüzam hastalığından iyileştiği için derin bir minnettarlık duyan Naaman, minnettarlığının bir işareti olarak getirdiği armağanları Elişa’nın almasını ister. Ama Elişa, Tanrı’nın yapmış olduğu bu işten dolayı kesinlikle bir ücret almaz. Bu da bize Kurtuluşun karşılıksız olduğunu gösterir. Kayra budur.

Ne var ki, Elişa’nın Gehazi adında bir uşağı vardı. Bu adam, böylesine güzel armağanların elden gitmesini istemediği için Naaman’ın ardından koşar ve Elişa’nın adını da kullanarak bu armağanlardan bir kısmını kendisi için alıp saklar. Elişa bunu bilir ve Gehazi’ye şöyle der: “Naaman’ın cüzamı sonsuza dek senin ve soyunun üzerinde kalacak.” Böylece Gehazi Elişa’nın huzurundan cüzamlı olarak ayrılır.

Gehazi neden Naaman’dan armağanları almıştı? Açgözlülüğünden ötürü. Naaman’ın büyük günahı gururuydu. Gehazi’nin büyük günahı açgözlülüktü. Sevgili dostum, açgözlülük ruhun cüzam hastalığıdır. Rab bizleri bu hastalıktan da kurtarmak istiyor.My Hidden Paragraph Here