İsa’nın iyileştirdiği on cüzamlıdan sadece biri iyileştiğini görünce geriye dönüp kendisini kurtaran kurtarıcıya teşekkür etti. İyileşen diğer dokuz kişi ortalarda yoktu. Neden sadece biri döndü? Diğer dokuz kişi nerede kaldı? Onlar iyileşmiş olduklarını görmemiş miydiler? Kuşku yok ki, onlar da iyileştiklerini gördüler. Ama öyle gözüküyor ki, birinin görmesi ile öbür dokuzun görmeleri arasında bir fark vardı. Biri, İsa’nın sayesinde yeni bir hayata kavuştuğunun, böyle bir yaşamı hakketmediği halde Tanrı’nın ona büyük merhamet gösterdiğinin, O’nu bağışladığının farkına vardı. İsa bambaşka birisiydi; şimdi İsa’ya dönmeli, O’na teşekkür etmeliydi. Eminim ki, geri dönerken de yüksek sesle Tanrı’yı yüceltiyordu. Çünkü bu kurtuluşu, yeni yaşamı O’na borçluydu. Öbür dokuz insan da cüzamlarından kurtulduklarında kesinlikle sevindiler. Ama İsa’ya dönmediler, eski köylerine, yakınlarına koştular. Kahinlere gidip iyileştiklerini gösterdiler. Artık herkes gibi, dünyaya dalıp gittiler. Onlardan bir iz bile kalmadı.My Hidden Paragraph Here