Genellikle bizler şöyle düşünüyoruz kendimize ilişkin: Canım, benim günahım hiç de onunki kadar fena değil; bak, o daha günahını açıklamadı ve tövbe etmedi bile! Ama bizler Rab=bin önüne gittiğimiz zaman günahlarımızın ne demek olduğunu öğreniyoruz. Günahımızın ne demek olduğunu orada gördüğümüzden, artık kendi günahımızı bir başkasının günahıyla karşılaştıramayız. Tövbenin bu basamaklarını çıkarken, başkasının gözündeki çöpü çıkarmak için daha iyi görürüz. Çünkü kendi gözümüzdeki mertek çıkmıştır. Mertek yok olunca Tanrı, hem o kişiyi hem de bizi o ana kadar tecrübe etmediğimiz bir ışığa getirecektir. Tanrı, o kişinin durumunu hem ona hem de bize ışıkta açıkça gösterecektir. O zaman belki biz daha önce emin olduğumuz çöpün gerçekte var olmadığını göreceğiz ve aslında bunun sevgisizliğin oluşturduğu bir kuruntu olduğunu anlayacağız. Bunu anladığımızda ve tövbe ettiğimizde, emin olun ki, o harika esenliği, huzuru, barışı ve bereketi yaşayacağız.