Kral ve peygamber olan Davut’un oğlu Avşalom ağır bir suç işledi ve kaçıp başka bir ülkeye sığındı. Davut, oğlunu bir türlü bağışlayamıyor ve onun ülkeye geri gelmesini olanaklı kılmıyordu. Oysa bir Tanrı adamı olan Davut’un bağışlaması gerekirdi. Çünkü kendisi de kaç kez Tanrı’nın bağışını hayatında gördü, yaşadı. Tanrı Davut’a bir yolla, bağışlamanın önemini göstermek istiyordu. Rab, Davut’a akıllı ve hikmetli bir kadın gönderdi ve bu kadının ağzıyla Tanrı’nın günahlıyı bağışlamasını canlı bir tanımla dile getirdi. Tanrı’nın affı göksel bir armağandır. Bunu size bir örnekle belirteyim: Annesinin doğum gününde ona bir demet çiçek almak isteyen bir çocuk, kral sarayının önünden geçerken oradaki harika çiçekleri görür. Bahçede dolaşan bir gence durumu anlatır ve bir demet çiçeğin kaça olduğunu sorar. O genç güzel bir çiçek demeti yapar ve çocuğa verir. “Bunu annene götür ve bu çiçekler kralın oğlundan, krallık bahçesinden gelen armağandır de” der. Günahlının da bağışlanması ve kurtuluşu yüce Tanrı’nın sarayından gelen kutsal bir armağandır.”My Hidden Paragraph Here