İsa Mesih çarmıha çakıldığı zaman, tam ölmek üzereyken “Tamamlandı” dedi. İsa çarmıhta canını verdiğinde, lekesiz kanını akıttığında o kutsallar kutsalını ayıran perde yukarıdan aşağıya doğru yırtıldı. Bu nedenle sen ve ben – ister erkek olalım, isterse kadın – istediğimiz yerde, istediğimiz durumda, hatta istediğimiz ruhsal, düşüncesel vaziyette O’na gelebilir, RAB’be yakarabiliriz, O’nun önünde durabiliriz. Hiçbir aracıya ihtiyacımız yok. Tek aracı olan İsa Mesih’tir. Mesih’e iman ettiğimiz zaman da hiçbir papazın, kilise ihtiyarının gelip üzerimize el koymasına, bizi kutsamasına ihtiyacımız yoktur. Bizim herhangi bir dine de ihtiyacımız yoktur. Çünkü bizler Mesih İsa aracılığıyla direkt olarak o kutsallar kutsalı olan Tanrı’nın huzuruna gidebilir ve Kutsal Tanrı’nın önünde durabiliriz. Hatta bu kutsal Tanrı’ya baba diyebiliriz. Bu ne büyük bir ayrıcalık, dostum. İşte İsa Mesih’in özelliği, ayrıcalığı bu. İsa’ya iman ettiğini söyleyen dostum, bu ayrıcalıktan dolayı yüreğinde sevinç, esenlik var mı? Kurtuluş güvencen var mı? Aslında olmalı. Yoksa, o zaman imanında bir hata vardır, bunu bir an önce halletmen gerek.”My Hidden Paragraph Here