Havanlar aleminde gökyüzünün kral olarak kartal bilinir. Masal dünyasnda hayvanlar konuturularak baz gerçekler anlatlr. imdi anlatacam öyküde de bu amaçlanmtr. Bir gün kartala, harika öten, herkesi hayran brakan bülbül kuuna ilikin bir haber gelir. Kartal çok merak eder. Acaba söylenenler ne kadar dorudur diye bu kua, seçtii tavus kuuyla tarla kuunu gönderir. Bu iki ku, bülbülü dikkatle seyredecek, dinleyecek ve gelip kendisine haber verecekler. Nihayet onlar geriye dönüp kartaln huzuruna çkmlar. Söze önce Tavus kuu balar: Efendim, bülbülün tüylü giysisi o kadar çirkin, baklar da çok sevimsizdi ve ondan tiksindiim için kendisini pek dinlemedin, der. Tarla kuu ise öyle der: AEy göklerin egemeni, bülbülün ötüü o kadar ahane ve esizdi ki, beni mest etti. Onu sadece dinledim ve d görünüüne pek bakmadm@ der.

Bu bize insann olumlu ve olumsuz bak açlarn ortaya koyar. Olumsuz bakan insan her zaman iin kötü tarafn görür, ama olumlu insan iyi tarafndan bakar.”My Hidden Paragraph Here