İlk baharn sonuna doru souk bir günde bir sümüklü böcek kiraz aacnn gövdesine trmanmaya balad. Yava yava, küçücük, santimetrelik admlarla yukarya doru gidiyordu. Yandaki aaçta olan serçe kular aacn gövdesinde adeta sürünen bu sümüklü böcekle alay ettiler. Serçelerin biri sümüklü böcein çok yaknndan uçarak ona, AEy seni aklsz böcek!@ diye seslendi. AKiraz aacnda hiç bir meyvenin olmadn görmüyor musun? Oraya neden bouna zahmet edip zorla trmanyorsun!@ Sümüklü böcek bu sözden hiç bir ekilde etkilenmeyerek ona, AFark etmez. Ben yukar gelinceye kadar meyve nasl olsa olacaktr@ yantn verdi.

16. yüzylda yaam olan Fransz yazar La Fontaine de hayatn gerçeklerini, kendimize ders çkarmamz gereken durumlar hayvanlar hayal dünyasnda konuturarak anlatmaya çalmtr. Burada da bize hayatn gerçekleri gösterilmek istenmektedir. Bu, önümüze konulan hedeftir. Hedefin varsa, çok yava ilerlese bile, bu seni ileriye doru adm atmaya, çalmaya, motive etmeye yardm eder.”My Hidden Paragraph Here