Masal bu ya, iki güvercin bir incir aacnda oturmu. Birisi hayata karamsar bakar, yaama güveni yok; sürekli olarak kötülükten korkar. Yanndaki güvercine dönerek, Abak artk sonumuz geldi. te karda elinde oku ve yay olan bir avc duruyor. Baksana üzerimizde de bizi öldürecek olan atmaca dolayor. Mahvolduk, kurtulma ansmz yok@ der. Öteki güvercin ise, hayata daha olumlu bakmaktadr. Arkada güvercine dönerek, ANeden bu kadar karamsar ve kötü düünüyorsun? Yaamay sürdürdüün sürece iyi yaamaya bak. Skntlar deiebilir. Çözülmesi imkansz görünen da gibi zorluklar bir anda çözülebilir. Önemli olan güvenmektir@ der.

O srada bir ylan avcnn ayan srd. Korkuyla oku frlatt, o ok gidip doana sapland. ki güvercin ise sevinçle uçup gittiler.

Hayatn tehlikeleri, zorluklar vardr, skntlar vardr. Peki bizler neye güvenerek ve bakarak yaayacaz? Karamsar m olacaz, yoksa, Rab=be bakp O=na güvenerek m yaamay sürdüreceiz!”My Hidden Paragraph Here