Dört kii küçük bir uçakla yolculuk ediyordu. Birden uçakta bir sorun ba gösterdi. Birkaç dakika sonra, motorlardan biri çalmaz duruma geldi. Daha sonra ikinci motor da gitti. Pilot, üç kiiye dönerek, arkadalar, hemen uçaktan atlamamz gerekir. Ama burada ne yazk ki sadece üç paraüt vardr. Ben birini alyorum, geriye ise iki tane kalyor. Siz de kendi aranzda karar verin, der. O anda bencil ve uyank geçinen biri hemen bir paraüt kapt gibi kendisini uçaktan aaya atar. Geriye iki kii kalr ve bunlardan biri yal, dieri de genç birisidir. Yal adam gence dönerek, olum, sen gençsin. Ben yeterince yaadm. Sen al o son paraütü ve hayatn kurtar dediinde, genç adam yalya dönerek, buna gerek yok, çünkü burada iki paraüt var, biri sana biri de bana. O aceleyle paraütü kapp atlayan adam aslnda benim srt çantam yanllkla ald ve atlad.

Tanr Sözü ne kadar yerinde diyor: Kendilerini bilge görenlerin, akll sananlarn vay haline!”My Hidden Paragraph Here