Sevgi, salkl bir birliin, güven dolu bir beraberliin badr. Bir anne ve baba çocuklarn sevdikleri için onlar her zaman affederler. Çocuklarn sevdikleri için, onlarla ara sra sorunlar olmasna ramen birlikte yaayabilirler. Sevdikleri için çocuklarnn yaptklar hatalar onlar bktrmyor, araya dümanlk tohumlarnn girmesine olanak brakmyor. Bir anne karnnda tad yavrusunu sevdiinden dolay, Abana ac veriyorsun, rahatm bozuyorsun@ diyerek çocuuna zarar vermiyor. Tam tersine, sevgisi ona dayanma, aclara katlanma gücünü veriyor. Sevdiinden dolay her zaman balamaya hazrdr. Sevgisi her zaman fedakârlk göstermeye hazrdr; hatta hiçbir fedakârlktan çekinmezler seven anne ve baba.

Tanr=nn sevgisi de böyledir. O bizi balamak, bize sonsuz yaam salamak için bizim günahlarmz üstlenerek en büyük fedakarl gösterdi.”My Hidden Paragraph Here