Yeremya peygamber büyük bir Tanrı adamıydı. Ona gerçekten de ‘Tanrı’nın ağlayan peygamberi’ demek yerindedir. Çünkü Tanrı, böylesine yufka yürekli biri olan Yeremya’yı katı bir yargı mesajı vermek üzere seçti. Yeremya peygamberin ilettiği haber, onun kendi yüreğine ağır geliyordu.

Yeremya hizmetine Yeşaya’dan yüz yıl kadar sonra, kral Yoşiya’nın hükümranlığı sırasında başlamıştı. Hem o, hem Yoşiya gençtiler ve belli ki arkadaştılar. Yahuda’daki son ruhsal uyanışı yöneten Yoşiya’ydı. Bu uyanışta Rab birçok kişinin kalbine dokunmuştu ama bir bütün olarak genelde yüzeysel bir hareket olduğunu kanıtlamıştı. Yoşiya, katılmaması gerekenbir savaşa katılıp bu savaşta öldürüldü. Yeremya da ona bir ağıt yaktı.

Yeremya, bu halkın günahlarından dolayı Babil’de sürgün olarak yetmiş yıl kalacaklarını önceden bildirdi. Ayrıca, sürgünün karanlığının ötesindeki ışığı da gördü.

Bu gün de Tanrı’dan uzaklaşmanın yargı, O’na gelmenin, Rab’de yaşamanın esenlik ve barış getirdiğini bilmeliyiz.My Hidden Paragraph Here