Davut peygamber başta, RAB ışığım, kurtuluşum, yaşamımın sığınağıdır, dedikten sonra “ya RAB, kulak ver sesime, bana merhamet et’ diyor. Başta kurtulmak için Rab’bin inayetine muhtacız. İkinci olarak insan Rab’bin onayına muhtaçtır. Soru şu: Yaşamın Tanrı tarafından onaylanıyor mu? Nasıl birisin? Tanrı’nın senden hoşnut olduğunu söyleyebilir misin? Üçüncü olarak insan Tanrı’nın yönetmesini aramalıdır. Tıpkı Davut’un dilediği gibi: Ya RAB, yolunu bana öğret! Düşmanlarımdan ötürü bana düz yolda rehber ol! (11).

Güncel yaşamda insana öğüt veren çok olur. Ama birçok insan kötü arkadaşlıkların kurbanı oldu! Zarara, yıkıma uğradı. İnsan öğüdü genelde bu sonuçları getirir. Elbette ara sıra iyi bir öğüt yarar sağlayabilir, ama genellikle insan öğüdü kusurludur, pek bilgeli değil. Ama kutsal RAB’bin öğütlediği can, yol gösterdiği insan hiçbir durumda pişman olmaz, zarar görmez. Bu nedenle, insanın Rab’be dua etmesi, O’nun sesine kulak vermesi yaşamsal önem taşımaktadır. Tanrı’nın çizdiği sağlıklı yolu seçmek, bu yolda bağımlılık göstermek kesin güvenlik getirir.My Hidden Paragraph Here