Belki de Davut peygamber bu noktada geriye hayatının tehlikeli günlerine bakıp bazı olayları anımsıyordu. Çobanlık günlerinde koyunları, kuzuları kurtlardan, aslanlardan ve ayılardan korumak için kendi hayatını tehlikeye atmıştı. Bugün dünyanın her yerinde böyle tehlikelerle karşılaşılmıyor. Bazı yerlerde hala aynı tehlike vardır çobanlar için, ama genelde batı dünyasında çobanlık tehlikeli değildir. Aslanları, kurtları ya da ayıları ancak hayvanat bahçesinde demir parmaklıklar arkasında görmeye alışmışız. Sokakta yürürken birden önümüze bir aslan, bir ayı çıkacağını beklemeyiz! Ancak mecazi anlamında sokakları dolaşan bazı insanlar var ki, yırtıcı hayvanlar gibi vahşi işler yapabilirler. Şeytanın kendisi kükreyen bir aslan gibi yutacak birisini aramaktadır. “Ayık ve uyanık olun” diyor Kutsal Söz, “Düşmanınız İblis, yutacak birini arayarak kükreyen aslan gibi dolaşıyor” (1 Pet.5:8).

27. Davut peygamber, Rab’be güvenmeyi öğrenmişti. Ben de Rabbe güvenmeyi öğrenmeye devam ediyorum. Ya sen, dostum?My Hidden Paragraph Here