Biliyor musunuz, değerli dostum, şükretmekle Tanrı’yı yüceltmiş oluyoruz. Aynı zamanda teşekkür etmekle Tanrı’nın İsa Mesih aracılığıyla bize sağlamış olduğu nimetleri kendimize kabul etmiş oluruz. Öbür yanda, teşekkür etmezsek, hamt etmezsek, Rabbin bizim için sunduğu iyilikleri, inayeti küçük gördüğümüzü gösteririz. O zaman da Rabbin bize sunduğu o bereketlerden gerektiği gibi yararlanamayız. Şükür dolu bir yaşamı yaşamamak, aslında yenilginin, sevincin yitirilmiş olduğunu gösteren bir işarettir. Rabbin bereketlerini unutan kişi, sadece sıkıntılarını, gerçekleşmemiş olan hayallerini, korkularını, kaygılarını, eksiklerini düşünür ve haliyle mutsuz olur.

“RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! O’nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım! RAB’be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma! Bütün suçlarını bağışlayan, bütün hastalıklarını iyileştiren, canını ölüm çukurundan kurtaran, sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren, yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O’dur” (Mezmur 103:1–5).My Hidden Paragraph Here