Bugünkü ayette Başlangıçta Söz’ün var olduğu, Söz’ün Tanrı’yla birlikte ve Söz’ün Tanrı olduğu söyleniyor. 14.ayette

“Söz beden oldu, kayra ve gerçekle dolu olarak aramızda yaşadı”, 18.ayette, “Hiçbir vakit, hiç kimse Tanrı’yı görmedi. Anca Baba’nın bağrında olan biricik Oğul O’nu bildirdi” diyor. Tüm bunlar bize şu gerçeği göstermektedir: Tanrı’yı göremezsiniz, çünkü O Ruh’tur. Biz O’nu görüp tanıyabilelim diye O insan bedenine bürünmek zorunda kalmıştır. Bizler O’nun yanına gidemez, O’nu göremezdik. Bu nedenle O bizim yanımıza gelmiştir, Tanrı’yı bize açıklamıştır.

Başka değişle, Sonsuz, ezeli olan Tanrı, bizlere yeniden o sonsuz kurtuluşu vermek için, yeryüzüne bir insan olarak geliyor. Bu bizim aklımızın alamayacağı kadar büyük bir inayettir. Bu, aynı zamanda Tanrı’nın biz insanlara olan sevgisinin yüceliğini gösterir. Ben buna evet dediğimden beri yüreğimde o sonsuz esenliği, kurtuluş güvencesini yaşamakta, ve Rabbe bunun için hamt etmekteyim.”Paragraph Here