Tanrı kendi antlaşmasını, vaatlerini insanların yararı için veriyordu. Buradaki ‘sela’ sözcüğü, daha önce de dediğimiz gibi, davulcuya “davulunu şimdi daha hızlı vurmaya başla!” diyen bir tür işaret sözcüğüdür. Bu davul sesi dinleyenleri uyandıracak, böylece onların Tanrı’nın söylediklerini iyice dinlemelerini sağlayacaktı. Dur, dinle!

“Yeryüzünü ırmaklarla yardın.” Şöyle bir durup Tanrı’nın yeryüzünü ırmaklarla nasıl yardığını hiç düşündüğünüz oldu mu? Irmaklar ve nehirler yeryüzünü baştan aşağı kesen büyük dilimler gibidirler. Burada karşımıza oldukça figüratif, ama gerçekçi bir resim çıkmaktadır!

Tanrı bu dünyayı akan sular aracılığıyla hoş ve verimli kılmıştır. İnsanlar ise yeryüzünü akıttığı suçsuz kanla kirletti. Tanrı bu yüzden toprağı çöle dönüştürür, diyor. İnsan Tanrı’nın verdiği bereketi gönenemiyor. Yeryüzünde oluşan depremler, seller, tayfunlar birçok yerlerde insanı yıkıma uğratmıştır. Tüm gelişen tekniğe rağmen insan doğaya egemen olamıyor. Tanrı’dan uzaklaştıkça bereketler tehdide, yıkıma dönüşebilir.”Paragraph Here