Küçük Habakkuk kitabının en önemli ayeti 2:4’tür. Bu ayet, gerçekten de, alıntı olarak kullanıldığı Yeni Antlaşma’nın üç büyük öğreti mektuplarına büyük bir önem kazandırır. Bu ayetler şunlardır: Romalılar 1:17 (Yahudi ve diğer uluslar ilişkisinde); Galatyalılar 3:11–14 (Uluslar ilişkisinde); ve İbraniler 10:38 (Yahudi ulusu ilişkisinde) kullanılmıştır.

“Doğru kişi imanla yaşayacaktır.” Bu ayet bize insanlığa açılan iki yolu göstermektedir. Dikkat ederseniz ayette, dünyamızda var olan iki ayrı grup insandan söz edilmektedir: 1. Kayıp olan insan, 2. İmanla yaşayan insan. Diğer bir deyişle bunlara ‘kayıp’ ve ‘kurtulmuş’; Tanrı’ya güvenen ve inanmayan da diyebiliriz. ‘Kutsal’ ve ‘günahlı’ terimleri de bu kesin ayrımı açıkça göstermektedir.

Daha önce Habakkuk, Tanrı’dan mesaj almak amacıyla gözetleme kulesine çıkmış, nöbet beklemeye başlamıştı. Bu mesaj Tanrı’nın bireylerle ve uluslarla olan ilişkisini açıklayacak olan büyük bir mesaj olacaktı. Böylece burada, dördüncü ayette, Tanrı’nın belirlemiş olduğu büyük bir kuralla karşılaşıyoruz.”Paragraph Here