Çocukken, bir keresinde ağlıyordum. Bunu gören dayım bana şöyle dedi: “Ağlama! Kocaman adamsın. Bebekler ağlar.” Büyüdüğüm zaman anladım ki dayım bu konuda haklı değildi. Sadece çocuklar değil, büyükler de gözyaşı döker. Gözyaşı evrenseldir! Yani sıkıntı, acı, sorun ve hastalıklar ve bunların sonucu olarak akan gözyaşı sadece çocuğun değil, gencin de, yaşlının da yaşamının kopmaz bir parçasıdır!

Bir peygamber olan Yeremya da ağladı, gözyaşı döktü; ama onun bu ağlayışı kendisi için değil halkı içindi. Bizler sevdiklerimiz için gözyaşı döküyor muyuz? Kendi derdimizle ilgilenmekten çevremize olan duyarlılığı yitiriyoruz. Sevdiğimiz insanlar sırtlarını Rab Tanrı’ya çevirmiş, kendi kafalarındaki doğrulara göre yaşarlarken aslında ağlamamız gerektiğini söyler Kutsal Söz!Paragraph Here