Ben kesin olarak şunu söyleyebilirim ki, bizler, aile içinde sevgi ölçülerine uymuyoruz; öyle değil mi? Çoğu zaman sevgisizce davranıyoruz. Birbirimize sabretmiyoruz, hoşgörüyle davranmıyor, hemen kızıp bağırıyoruz. Karşılık vermede ve tepki göstermede ise oldukça sertiz. Ayrıca aile içerisindeki kıskançlığa ne diyelim! Kıskançlık gerçekten aileleri için için kemiren bir kurt gibi mahvetmektedir. Nice aile bu kıskançlık illetinden dolayı yıkılmıştır ve yıkılmak üzeredir. Bir an önce bu kıskançlık illetinden kurtulmalısınız değerli dostum! Yoksa kıskançlık sizi yiyip bitirecektir.

Aynı zamanda anne baba bile kendi çocuklarına karşı kıskanç olabilir. Kardeşler arasındaki acı, üzücü kıskançlık da çok yıkıcıdır! “Sevgi, utandırıcı girişimde bulunmaz!” Yani sevgi, hürmet ve saygı göstermede özen gösterir. Saygı ve incelik küçük konularda gösterilen sevgidir. Oysa biz bu küçük konularda bile tökezliyoruz. “Sevgi sabreder, iyilik eder, kıskanmaz; büyüklenmez, böbürlenmez, kendi çıkarını gözetmez, içerlemez, kötülük etmez” diyor Tanrı Sözü.My Hidden Paragraph Here