Mezmur 63’te Davut peygamber, Tanrı ile sonsuza dek birlikte olmaktan söz etmemesine rağmen, Tanrı’ya duyduğu derin özlem konusunda en ufak bir kuşku yoktur. İnanıyorum ki, bu dünyada Tanrı adına yaptıklarımız, bizi cennetteki ebedi mutluluğa hazırlamaktadır.

İçimizden bazı sorular geçer. Yaşamımızda Tanrı’ya istediğimizi söyleriz ama, O’nunla olan beraberliğimizi ne kadar çok isteriz? Tanrı’nın Sözü’nü okumaya, dua etmeye ne kadar zaman ayırıyoruz? Rab’bin isteklerini, buyruklarını ne kadar ciddiyet ile istiyoruz? Ruhumuz O’na susuyor, kalbimiz O’nu özlüyor mu? Eğer öyle ise, Davut’un dediği gibi, “Ey Tanrım, sen benim Tanrımsın; canım sana susamış, kurak, yorucu, susuz bir diyarda bütün varlığımla seni arıyorum” diyebiliriz.

Tanrı’yı daha yakından tanımayı özlemek,

O’na olan sevgimizi göstermeye çalışmak,

İşte, gökteki büyük buluşmaya hazırlanmanın yolu.

My Hidden Paragraph Here