Maddesel dünyada hangi güzellik varsa, ruhsal dünyada ise Mesih bunun çok ötesine geçer. Gülün, çiçeklerin en güzeli olduğu düşünülür, ancak İsa canın bahçesinde yeryüzünün tüm güllerinden daha güzeldir. On binin içinde güzellikte birincidir (Ezgi.5:10). O güneştir, parlak yıldızdır. Gökler ve gündüz O’nunla karşılaştığında karanlık kalır. Kral güzelliğiyle herkesten parlaktır.

“Ben Şaron çiğdemiyim!” Bu en nadide ve en iyi olan çiğdemdi. İsa bir çiğdemden fazlasıdır. İsa, “Şaron’un çiğdemi”dir! En iyinin en iyisidir; en güzelidir.

Çağrısında çeşitlilik vardır. Güle bakmak güzeldir; kokusu hoş ve tazeleyicidir. Canın tüm ruhsal duyuları -tatma, hissetme, işitme, görme ve koku alma – İsa’da uygun şekilde doyuma ulaşır.

Sevgisinin hatırlanışı bile tatlıdır. Şaron çiğdemi alın, yapraklarını koparın, saklama kabına koyun. Kokusunun uzun bir süre evi doldurduğunu göreceksiniz.”My Hidden Paragraph Here

Tanrı Sözü’nde olan Ezgiler Ezgisi kitabı benzetme ve kıyaslama yoluyla ifade edilen şiirsel bir kitaptır. Ancak orada geçen bazı deyimler, sözler, bu kitabın neyi anlatmak istediğini anlamayan birçok insanı şaşırtmaktadır. Bu kitap evlilik bağındaki sevginin yüceliğini açıklar. İkincisi, Tanrı’nın halkı için olan sevgisini belirtir. Daha da önemlisi, Ezgiler Ezgisi İsa Mesih’in ve imanlılar topluluğunun bir resmini verir. İmanlılar topluluğu Mesih’in gelini olarak betimlenir. Aynı zamanda Mesih’in paydaşlığını ve imanlıyı tanımlıyor.

Buna göre Rab’bin yanakları üzüntünün kıvrımlarını taşır ve başına konan dikenli tacın akıttığı kanla kızıla döner. O’nun bu sınırsız sevgisinin bu işaretleri tarhlar gibi nefis kokular saçıyor. İsa’da yalnız güzel koku değil, göksel koku içeren baharatlar da buluruz. Tek bir çiçek değil, çok sayıda güzel çiçek bulurum O’nda. O benim gülüm, lalem, menekşem ve kına çiçeğimdir. O benimleyken canıma nefis kokular saçar gibidir ve ben O’nda huzur, dinginlik ve rahat bulurum. O benim aynı zamanda sonsuz yaşamımdır!”My Hidden Paragraph Here

Okuduğumuz ayette bir ceza ve yargılama vardır. Mesih’in çarmıhta çektiği acıları filmlerde çeşitli resimlerde göstermeye çalışıyorlar. Bir filmde İsa’nın son on iki saat içinde çektiği acılar yer almaktadır. Bu birçoklarını etkiliyormuş; o kadar işkence, o kadar hakaret, o kadar dayak! Ve sonunda İsa’nın ağzı burnu kırılmış, her tarafı paramparça olmuş, üstü başı kana bürünmüş! Korkunç derecede perişan bir şekilde. Ama kardeşim, İsa Mesih’in çekmiş olduğu acıları, özellikle de ruhsal acıları hiçbir filimde göremezsiniz; insanın yaptıkları en pahalı filimlerle bile bunu gösteremezler. Zaten mümkün de değil! Çünkü İsa Mesih’in bedende çekmiş olduğu acılar bir yana, O en büyük acıları ruhsal alanda çekti. En büyük acı Tanrı’nın onu terk etmesiydi. Senin benim yüzümden Tanrı Baba O’ndan yüzünü çevirdi. Ki, İsa Mesih “Tanrım, Tanrım, beni neden bıraktın, neden terk ettin?” diye haykırdı. En büyük acı buydu İsa için. Bunu Mezmur 22’de okuyoruz. Mezmur 22’de İsa Mesih’in çarmıhta çektiği o acıların ayrıntılarını görebiliyoruz.”My Hidden Paragraph Here

Doktora gitmek ya da ilaç almak imansızlık mı? “Ben doktora gitmeyeceğim, sadece Rab’be güveneceğim. İlaç almayacağım, Rab beni iyileştirir.” Böyle bir tutum yanlış. Bu tutum aynı zamanda Rab’bi denemektir. Rab’bi denemeyeceksin, diyor Tanrı Sözü. Tam tersine Rab bir hekimi yönlendirsin, onları kullansın ve uygun bir ilaç versin, diye dua edebilir ve Rab’be güvenebiliriz.

2 Krallar’da iki kraldan söz edilir. Biri Azarya, diğeri de Hizkiya. Azarya hastaydı ve Rab’be başvurmadı. Neden? Gurur vardı ve her şeyi kendisi yapmak istedi. Hizkiya ise acı acı ağladı, Rab’be dua etti ve Rab ona şifa verdi. Şimdi dikkat edin: Tanrı Yeşaya’yı ona gönderiyor ve duasının işitildiğini, Rab’bin ona şifa vereceğini söylüyor. Sonra Yeşaya “incir pestili alıyor ve onu Hizkiya’nın çıbanına koyuyor ve Hizkiya iyileşiyor”. Burada o günün ilacı kullanılıyor. Bugün de durum aynıdır. İman ve insani olanaklar birlikte gider. Yani hastalıkta hem Rab’be gideceğiz hem de tıbbın her türlü olanaklarından yararlanacağız.”My Hidden Paragraph Here

Bedensel sağlık çok önemlidir. Onun için kendimize, sağlığımıza bakıyor, iyi beslenmeye çalışıyoruz. Belli bir yaştan sonra daha çok dikkat ediyoruz. Derken yiyeceklerin en kaliteli olmasını istiyoruz. Biyo olsun diyoruz. Ondan sonra, aman kolesterine dikkat et, diyoruz. Az yağlı olsun, az şekerli olsun. Bunlar da güç Türk yemeklerinde. Ama ruhsal sağlığa geldiğimiz zaman, ne yazık ki çoğu kez unutuyor, ruhsal sağlığa önem vermiyoruz. Oysa asıl önemli olan ruhsal sağlıktır. Çünkü ruhsal sağlık bizim hem bugünkü iman hayatımızı, hem de gelecek sonsuz hayatımızı belli ediyor. Sağlıklı bir ortamda yaşamak sağlıklı bir öğretiye sahip olmak bize sağlıklı bir bakış açısı verir. O zaman bu dünyadaki sıkıntılarımızı, zorluklarımızı, hastalıklarımızı Rab’bin gücüyle taşıyabiliriz.

Unutmayalım ki, Tanrı güvenilirdir, gücümüzü aşan biçimde denenmenize izin vermez. Biliyor denenmeye ne kadar dayanabilirsin. Sonucunu bile sağlıyor.”My Hidden Paragraph Here