Tanrı Sözü, “birbirinize bağımlı olun” diyor. Bağımlı olmak ilginç bir deyimdir. Aslında tam anlamıyla itaat etmek diye betimlenemez. Pavlus, Tanrı çocuğunun, inanlılar topluluğunda çavuş ya da komutan olduğunu düşünen birinden emirler alan bir er olduğunu söylemiyor. İnanlılar topluluğu içinde birinin öbürüne buyruk vermesi söz konusu olmuyor burada. Birbirinize bağımlı olun derken, Mesih’e bağımlı olmak söz konusu oluyor. Bizim kurtuluşumuzun kaptanı Mesih İsa’dır.

Sen ve ben de bir komutanın buyruğu altındayız. Bu komutan İsa Mesih’tir. Ancak aramızdaki ilişki askeri bir ilişki değil, bir sevgi ve güven üzerine kurulan bir ilişkidir. Rab, “Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirin” (Yu.14:15) demişti. Burada bir seçenek var: Rab, “beni seviyorsanız buyruklarımı yerine getirin; eğer beni sevmiyorsanız, buyruklarımı da unutun” diyor.

Pavlus, Mesih’e saygı nedeniyle birbirimize boyun eğmemiz gerektiğini söylerken, aslında Tanrı’ya olan saygımızdan ve sevgimizden dolayı birbirimizle alçakgönüllü bir şekilde yaşamamız gerektiğini belirtmek istedi.My Hidden Paragraph Here 

Tanrı, aile birliğini oluşturdu ve aile ocağında güvenin, dürüstlüğün, sadakatin, bağlılığın oluşmasını amaçladı. Öyle ki, aile ocağında huzur, esenlik, mutluluk, barış, sevgi ve özgüven olsun. Ama bizler genellikle gerçek yüzümüzü göstermeyiz, çeşitli maskeler takarız. Bizim gerçekten ne olduğumuzu, neler düşündüğümüzü kimsenin bilmesini istemeyiz. Gerçek yüzümüzü süsleyip, güzel bir şekle koyup gösteririz. Bizimle sıkı bir ilişki ve dostluk içinde bulunan kimseler bile bizim gerçek iç yüzümüzü, ne olduğumuzu bilmezler. Güçlüklerimizi, sorunlarımızı, başarısızlıklarımızı ya da Tanrı’nın bizi sık sık affetmesi gerektiğini bilmezler. Dürüstlüğün, açıklığın ve berraklığın yokluğu her zaman günahın sonucudur. Bu da bizi daima korku içerisinde tutarak huzursuz eder; yüzümüze çeşitli maskeler takmak gereğini hissederiz ve durmadan da gerçek yüzümüzü değil, taktığımız maskeleri gösteririz. Sürekli maskelerle yaşamak ne acıklı, değil mi! Sadece bu değil, aile içinde birbirimize saygımız da kalmaz, birbirimize bağımlı da olmayız. Oysa Rab’bin Sözü, “Mesih’e saygı nedeniyle birbirinize bağımlı olun!” der.My Hidden Paragraph Here 

İlk günah, Adem ile Havva’nın Aden bahçesinde Tanrı’dan kaçıp saklanmalarına neden oldu. Önce Tanrı ile ve birbirleriyle dürüst ve açık olan bu kişiler, günah işler işlemez Tanrı’dan saklanmaya başladılar. Tanrı’dan saklanmaya başladıkları için, hemen birbirlerinden de saklanmaya başladılar. İkinci olarak birbirlerinin ayıplarını gördüler. Üçüncü olarak korktular, Tanrı’dan korktular, Tanrı’dan kaçıp saklandılar. Dördüncü olarak da birbirlerini suçladılar. İşte günahın yaptığı budur. Dün aynıydı, bugün de aynıdır ve yarın da aynı olacaktır.

Adem’in yüreğinde, Havva’nın bilmesini istemediği bir sürü düşünceler ve tepkiler belirdi. Aynı şeyler Havva’nın yüreğinde de ortaya çıkmaya başladı. Biliyor musunuz, Tanrı’dan saklanacak bir şeyimiz olduğu zaman onu birbirimizden de saklarız. Yüreğimizde, yaşamımızda bir günah olduğu zaman, bunu gizleriz; suçu da ona buna atmaya kalkarız. Oysa Tanrı’nın ışığında yaşayan birinin alnı ak, yüzü açıktır. Tanrı bizleri Kendisiyle ışıkta yaşamaya çağırıyor.My Hidden Paragraph Here 

Esenlik, barış ve huzur dolu bir yaşamı herkes ister, ama insan böyle bir yaşamı nerede bulacağını bilmiyor. Ya da yanlış yerlerde arıyor. Oysa İsa Mesih açık bir şekilde, “Ben size bol yaşamı vermek istiyorum” diyor. İsa Mesih bol, dolu ya da çok yaşamdan söz ederken, mutlu, barış, esenlik içinde yaşanan bir yaşamdan söz ediyor. Yani yaşamın zevkini tadarak, yaşamın anlamını bilerek, yaşamanın tadına vararak yaşamaktan söz ediyor. Bu bol yaşam İsa’nın bize vermekte olduğu yaşamdır. Bu bol yaşam, hem Tanrı’yla, hem de başkalarıyla bizim aramızda beraberlik ve birlik içinde kendini gösteren yaşamdır. Her yerden önce bu yaşamın uygulanması, yaşama geçirilmesi aile içinde başlamalıdır. Ama biz günahı en çok evimizde işliyoruz. Alınganlıklar, kavgalar, öfkelenmeler, bencillikler, kıskançlıklar, sevgisizlikler evde görülen bozukluklardan bazılarıdır. Bizimle başkaları arasına ve bizimle Tanrı arasına giren her şey, Tanrı’yla olan beraberliğimizi bozar. Böylece tanrısal, bol yaşamdan yoksun kalıyoruz. Tanrısal yaşamla dolmayan bir yürek, bereketli, huzurlu bir yürek olamaz.My Hidden Paragraph Here 

İsa Mesih, ‘Ben onlarda yaşam olsun’ dediğinde bunu anlıyoruz da,

bol yaşam dediğinde, ne demek istiyor?

Dünyada yaşarken, sadece belirli bir süre yaşayan makineler değiliz. Bizim kalbimiz, aklımız, vicdanımız, kişiliğimiz, duygularımız vardır. İsteklerimiz, beklentilerimiz vardır. Bizi sevindiren, mutlu eden, aynı zamanda bize acı veren, ezen, korkutan ve üzen durumlar vardır. Yaşarken, tüm kişiliğimiz, duygularımız, yapımız, olaylar, durumlar bizi etkilerler.

İsa Mesih bol, dolu ya da çok yaşamdan söz ederken, mutlu, barış, esenlik içinde yaşanan bir yaşamdan söz ediyor. Yani yaşamın zevkini tadarak, yaşamın anlamını bilerek, yaşamanın tadını çıkararak yaşamaktan söz ediyor.

Böyle bir yaşamı istiyoruz ama, peki sen bu yaşamı yaşıyor musun? Başka değişle, mutlu musun? Esenliğin, barışın var mıdır? Dolu yaşamın başka bir göstergesi de, amaçlı, hedefli ve anlamlı bir yaşamdır. Yani yaşamının bir hedefi, anlamı ve amacı vardır; geleceğe güvenlik içerisinde bakmaktır. Var mı sende bunlar?My Hidden Paragraph Here