Biz daima başkalarının bize yaptıklarından, bizi kırdıklarından, yaraladıklarından, bize haksızlık ettiklerinden, bizi saymadıklarından, bizim hakkımızı yediklerinden şikayet ederiz, değil mi? Başımıza ne geldiyse, hep onun ya da bunun yüzünden geldi diye düşünürüz. Nedense, hep haksızlığa uğrayan biziz, hep bizim hakkımızı yiyorlar! Ama bizim de başkalarına ne kadar acı, ıstırap verdiğimizi, haksızlık ettiğimizi, kardeşlerimizi yaraladığımızı, kırdığımızı, incittiğimizi aklımıza bile getirmeyiz kolay kolay. İnsanların bize saygı göstermelerini, bizleri sevmelerini, bizleri dinlemelerini, bize karşı sabırlı, hoşgörülü, anlayışlı olmalarını bekleriz. Ya biz! İster aile içerisinde, ister kardeşlerimiz arasında, ister insanlar arasında olsun, onlara karşı gereken sevgiyi, saygıyı, hoşgörüyü gösteriyor muyuz? Tanrı Sözü bize şöyle der: “İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın” (Matta 7: 12). Peki bizler böyle davranıyor muyuz? Eğer davranmıyorsak, o zaman başkalarından ne hakla saygı ve sevgi bekleyebiliriz? Öyle yağma yok, dostum. Ne ekersen, onu biçersin!My Hidden Paragraph Here 

Bazen kendimizi başkalarıyla karşılaştırırız. Özellikle sevmediğimiz birine olumsuz bakar, ‘canım, benim günahım onunki kadar da fena değil; hem o daha günahını açıklayıp tövbe etmedi!’ diye söyleniriz. Oysa biz her zaman önce kendi yüreğimize, kendi günahımıza bakmalıyız. Eğer günahın ciddiyetini, yıkıcılığını anlarsak, artık kendi günahımızı bir başkasının günahıyla karşılaştırmayacağız. Gerçekten kendi günahımızın çirkinliğini görüp de bundan tövbe ettiğimiz zaman, kardeşimize, insanlara sevgisizce yaklaşmayacağız. İşaret parmağımızla birisini gösterdiğimiz zaman, üç parmağımızın bizi gösterdiğini unutmayalım!

Bazen yüksek sesle haykırarak bir günahı eleştiren kişi, aslında aynı günahı kendi yaşamında gizlice sürdürüyor.

Ne dedi Kutsal Kitap? “Başkasını yargılamayın ki, siz de yargılanmayasınız. Başkasını nasıl yargılarsanız, siz de aynı şekilde yargılanacaksınız. Hangi ölçüyle ölçerseniz, aynı ölçü sizlere de uygulanacaktır.”My Hidden Paragraph Here 

İnsan hem aile içerisinde, hem de insanlar arasında nasıl barış, uyum ve huzur içerisinde yaşayabilir? Mesih İsa’dan gelen ve kendisine iman edenlerin yüreklerine gelen Kutsal Ruh aracılığıyla. Yani, İsa Mesih’e iman eden bir insan Kutsal Ruh’a sahip olur. Tanrı Ruhu olan Kutsal Ruh, o kimsenin yüreğinde konut kurar. Kutsal Ruh’un ilk ürünü sevgidir. Kutsal Ruh’un insan yüreğinde oluşturduğu sevgi sayesinde candan yardım etmeye, alçakgönüllü olmaya, kırılmaya gönüllü ve istekli oluruz. Gerçekten de Tanrı’nın önderliğinde istekli ve alçakgönüllü olup birbirimizi isteklendirdiğimiz ve birbirimize destek olduğumuz zaman başkalarına örnek olacağız. Böylece hem başkalarına iyi bir tanıklık olacak, hem de Tanrı’nın bereketi bu yolla onlara da erişecektir.

Aslında gururumuz, inatçılığımız, kendimizi beğenmişliğimiz yaşamamızda Tanrı Ruhu’nun işlemesini engeller.

Kutsal Ruh, itiraf edilmemiş günah nedeniyle üzülür. Kutsal Ruh’a sahip olan imanlının yapması gereken, Ruh’un kendisini denetlemesine, onu yönlendirmesine izin vermesidir.My Hidden Paragraph Here 

İnsan hem aile içerisinde, hem de insanlar arasında nasıl barış, uyum ve huzur içerisinde yaşayabilir? Mesih İsa’dan gelen ve kendisine iman edenlerin yüreklerine gelen Kutsal Ruh aracılığıyla. Yani, İsa Mesih’e iman eden bir insan Kutsal Ruh’a sahip olur. Tanrı Ruhu olan Kutsal Ruh, o kimsenin yüreğinde konut kurar. Kutsal Ruh’un ilk ürünü sevgidir. Kutsal Ruh’un insan yüreğinde oluşturduğu sevgi sayesinde candan yardım etmeye, alçakgönüllü olmaya, kırılmaya gönüllü ve istekli oluruz. Gerçekten de Tanrı’nın önderliğinde istekli ve alçakgönüllü olup birbirimizi isteklendirdiğimiz ve birbirimize destek olduğumuz zaman başkalarına örnek olacağız. Böylece hem başkalarına iyi bir tanıklık olacak, hem de Tanrı’nın bereketi bu yolla onlara da erişecektir.

Aslında gururumuz, inatçılığımız, kendimizi beğenmişliğimiz yaşamamızda Tanrı Ruhu’nun işlemesini engeller.

Kutsal Ruh, itiraf edilmemiş günah nedeniyle üzülür. Kutsal Ruh’a sahip olan imanlının yapması gereken, Ruh’un kendisini denetlemesine, onu yönlendirmesine izin vermesidir.My Hidden Paragraph Here 

İsa Mesih çok bilgeli ve ünlü bir öğretmendi. Günün birinde öğrencileriyle beraber yemeğe oturacaktı. Yemekten önce ayak yıkamak o dönemlerde – özellikle orta doğuda – bir gelenekti. Oysa ayak yıkayan bir hizmetçi yoktu o anda. Hiçbir söz söylemeden İsa, öğrencilerinin ayaklarını yıkamaya başladı. On iki kişinin ayaklarını yıkadıktan sonra sofraya oturdu. Utanan öğrencilerine, “Ben, Rab ve Öğretmen olduğum halde ayaklarınızı yıkadım, sizler de birbirinizin ayaklarını yıkamalısınız” dedi.

Evlerimizde her birimiz ötekilerine seve seve hizmet ediyor mu? Yoksa hep başkalarından hizmet bekleyenlerin arasında mıyız? Bulaşık yıkamak her zaman annenin ya da kızların mı işidir? Çöpleri boşaltmak hep kızın mı ödevidir? Hayır! Hizmet etmek aslında onurlu bir iştir. Hizmet etmeyi hep başkalarına bırakmayalım; bizler hizmet etmeyi öğrenmeliyiz.My Hidden Paragraph Here