Genellikle bizler şöyle düşünüyoruz kendimize ilişkin: Canım, benim günahım hiç de onunki kadar fena değil; hem bak, o daha günahını açıklamadı ve tövbe etmedi bile! Ama bizler Rab’bin önüne gittiğimiz zaman günahlarımızın ne demek olduğunu öğreniyoruz. Kendi günahımızın ne demek olduğunu orada gördüğümüzden, artık kendi günahımızı bir başkasının günahıyla karşılaştıramayız. Tövbenin bu basamaklarını çıkarken, başkasının gözündeki çöpü çıkarmak için daha iyi görürüz. Çünkü kendi gözümüzdeki mertek çıkmıştır. Mertek yok olunca Tanrı, hem o kişiyi hem de bizi o ana kadar tecrübe etmediğimiz bir ışığa getirecektir. Tanrı, o kişinin durumunu ona ve bize ışıkta açıkça gösterecektir. O zaman belki biz daha önce emin olmadığımız çöpün gerçekte var olmadığını göreceğiz ve aslında bunun sevgisizliğin oluşturduğu bir kuruntu olduğunu anlayacağız. Bunu anladığımızda ve tövbe ettiğimizde, emin olun ki, o harika esenliği, huzuru, barışı ve bereketi yaşayacağız.My Hidden Paragraph Here 

Mertek, kocaman bir sırık, bir kalastır. Tanrı Sözü, bu sırığın bir an önce gözünüzden çıkması gerekir diyor. Yani, zorunlu olarak ilk yapmamız gereken şey, kendi gözümüzdeki merteği çıkarmak olmalıdır. Bir kişiye karşı içimizde taşımış olduğumuz sevgisizliğin bir günah olduğunu bilmemiz şarttır. O merteği, bizim günahlarımız için canını veren İsa Mesih’e götürmemiz, İsa’yı orada görmemiz ve o günahımızın İsa’ya ne kadar pahalıya mal olduğunu bilmemiz gerekir. İsa’nın ayakları dibinde boyun eğmemiz, tövbe etmemiz ve O’nun günahımızı yıkamasını istemeliyiz. Bunu yaptıktan sonra da İsa’nın bizi pakladığına güvenmeliyiz. Eğer bunu samimiyetle yaparsak, o kimseye karşı da yüreğimizde bir sevgi oluşacaktır.

Bunları yaptıktan sonra da belki tövbeye yakışan bir tutum ile o kimseye gitmemiz, yüreğimizde oluşan günahı ona açıklamamız gerekir. Aynı zamanda o günahı Rab’bin nasıl bağışladığını açıklayıp o kimsenin de bizi bağışlamasını rica etmemiz gerekecektir. My Hidden Paragraph Here 

Hangi tutum ve davranışlarımız gözümüzde mertek ya da çöp olur? Bizdeki tepkinin mertek ya da çöp olması için olayların büyük ve şiddetli olmasına gerek yoktur. Kin gütmenin başlangıcı bir mertektir. Kötü bir düşüncenin aklımızda uyanışı bir mertektir. Sevgisiz eleştirinin ilk belirtisi de mertektir. Mertek ortaya çıkınca görüşümüzü bozar ve kardeşlerimizi oldukları gibi kabul etmemizi engeller. Yani Tanrı’nın onlara verdiği değeri göremeyiz; Tanrı’nın onları da bizi sevdiği oranda sevdiğini göremeyiz. Bu mertek yüreğimizdeyken, kardeşimizle konuştuğumuzda onu kışkırtırız bize karşı. Çünkü insanlar arasındaki ilişkilerin yasası şöyledir: “Ölçtüğünüz ölçüyle size ölçülecektir” (Matta 7:2).

Kendi gözümüzde mertek varken kardeşimize, ‘izin ver, gözündeki çöpü çıkarayım’ dememiz, bir trajedidir. Bir an önce bundan kurtulmalıyız!My Hidden Paragraph Here 

Mertek kocaman bir sırıktır. Ama buradaki anlamıyla mertek, bir kimsenin gözündeki çöpe karşılık bizim gösterdiğimiz sevgisiz tutumdur. Karşıdaki elbette kusursuz değil, ama bizim o hataya karşı gösterdiğimiz tepki yanlıştır. Karşımızdaki kimsenin olumsuz tutumu bizde sevgisiz bir tutumu, kini, eleştiriciliği, acılığı ve kötü düşünceyi oluşturmuştur. Bunların tümü sevgisizliğin çeşitli boyutlarıdır. İşte İsa Mesih, bu hatanın bazen bilinçsiz olarak işlenen o ufak hatalardan çok daha kötü olduğunu söylemektedir.

Dostum, bir başkasını işaret parmağımızla gösterip de bu senin suçundur dediğimiz zaman, elimizdeki üç ayrı parmak da kendimize yönelir. Sanki bir başkasını tek parmağımızla suçlarken, üç parmağımız birden bize ‘sen üç kat daha suçlusun’ diyor. Tanrı bizlere merhamet etsin! Çünkü nice kereler böylesine suç işledik. Kaç kere ikiyüzlülüğümüzle bir başkasındaki hatayı düzeltmeye giriştik! Bunları görmeli ve Rab’bin yardımıyla bir an önce bu ön yargılardan kurtulmanın çaresini aramalıyız.My Hidden Paragraph Here 

İsa Mesih, bize kendi gözümüzde kocaman bir mertek, yani kocaman bir sırık varken başkasının gözünde olan küçücük bir çöpü çıkarmanın olanaksız olduğunu çok açık bir şekilde belirtiyor. Böyle bir durumda, başkasının gözündeki çöpü çıkarmamıza imkan ve ihtimal yoktur. Çünkü doğru dürüst görmemiz zaten olanaklı değildir. Bu halimizle çöpü çıkarmaya yeltenmek sadece aldatmaca ve ikiyüzlülük olur. Böylece başkasının gözündeki kıymık ya da çöpe ilişkin İsa’nın ne demek isteğini öğreniyoruz. Bu çöp, bir başkasının bize karşı takındığı bir durum olabilir. Mertek aynı zamanda, diğer bir kimsenin gözündeki çöpe karşılık bizim gösterdiğimiz sevgisiz tutumdur. Diğer bir kişide de hata vardır kesinlikle. Ama o hataya karşı bizim gösterdiğimiz tepki yine hatadır. Onda olan çöp bizde kin yaratmış ve bizi buz kalıplarına dönüştürmüştür. Bizde eleştiriciliği, acılığı ve kötü düşünceyi oluşturmuştur. Bunların tümü sevgisizliğin çeşitli şekilleridir.My Hidden Paragraph Here