Bu ayette geçen iki önemli söz, imdada çağırmak ve haykırmaktır, eski sözle, feryat etmektir. Haykırmak ya da feryat etmek, büyük bir sıkıntıda, acıda, elemde, kaybetmede haykırmak, bağırmak, bağırarak ağlamak demektir. Buna aynı zamanda feryadı figan diyoruz.

Birisi ağrılar içerisinde kıvranırken feryat eder, haykırır. Biri umudunu yitirir, sevdiklerini kaybeder ve feryat eder. Biri yalnızlıktan feryadı figan eder. Biri dayak yer ve o kırıklık içerisinde feryat eder. Birisinin yuvası dağılır ya da dağılmak üzeredir, haykırır, feryat eder. Bir insanın yüreği yük ve acıdan yanarsa, kıvranırsa, o kimse feryat eder. Çünkü feryat, yüreğin en acıklı, en ağır, en hüzünlü durumundayken haykırışıdır. Yüreğe bir bıçak saplanırcasına bir olay karşısında kişi feryadı figan eder. Habakkuk peygamber de yüreğindeki yükle Rab’be haykırır, feryat eder. Ancak peygamberi haykırmaya iten etken, etrafında gördüğü kötülük ve zorbalıktı.Paragraph Here 

Burada iki sözcük çok anlamlıdır: Yardıma çağırmak ve haykırmak; başka deyişle imdada çağırmak ve feryat etmek! Yardıma çağırmak, kurtarın, yetişin, büyük bir yıkım başladı, gelin demektir. Alarm zilleri çalınıyor demektir.

Üzerine büyük bir yük düşerse, imdat, yetişin ve beni bundan kurtarın diye haykırırsınız. Bir ev yanmaya başlarsa, imdat düdüğüne basılır. Yangın söndürme arabaları imdat düdükleriyle olay yerine yetişmeye çalışırlar. Yolda alarm düdüğü korkunç, acil, tehlikeli bir olayın var olduğunu bildirir. Ne korkunç olur, eğer imdat diye haykırdığında yardıma gelen yoksa. Ama gerçekte nice insanımız yalnızım, korkuyorum, diye haykırmakta, ama yardıma gelen yok!

Habakkuk Peygamber de, “Ya Rab” diyor, “ne zamana dek seni yardıma çağıracağım? Beni duymuyor musun? Zorbalık var diye haykırıyorum sana, ama kurtarmıyorsun. Bunca kötülüğü bana neden gösteriyorsun, nasıl hoş görürsün bunca haksızlığı?”Paragraph Here 

Bugünlerde hakkında yazacağım Habakkuk peygamberin adı anlam olarak ‘kucaklama’ demektir. Martin Luther bu adla ilgili olarak şu açıklamayı yapar: “Habakkuk sözcüğü aynı zamanda ‘kucak açan kişiyi ya da başka birini kucaklayan, kolları arasına alan kişiyi’ simgeler. Habakkuk kendi halkına kucak açan birisidir. Ağlayan bir bebeği annesi nasıl kollarında tutarsa, Habakkuk da onları, sıkıntının hemen geçeceğini umut ederek, öyle kollarına alır, teselli eder, avutur.”

Ayette geçen “Yük” sözcüğü ‘ağırlık’ demektir. Mecaz anlamda ise, yürekteki ağırlık, kaygı, endişe, kişiyi üzen, onu yıpratan, ona sorun yaratan etkenlerdir.

Bazı yorumculara göre burada geçen yük, ‘yargı’ demektir. Aslında bu Habakkuk’un sorusu değil, tersine Rab’bin yanıtıdır. Rab’bin verdiği yanıt, Habakkuk kitabındaki peygamberliğin özünü oluşturur. Rab’bin yanıtı, Habakkuk ve diğer peygamberlerin “yük” dedikleri yargıdır, diyorlar.Paragraph Here 

Bugün çok sayıda insan çevresinde, dünyada gördüğü adaletsizlikleri, kötülükleri, savaşları, açlığı görüyor ve sorular soruyor. “Tanrı niçin bir şeyler yapmıyor? Niçin insanların işlerine müdahale etmiyor? Niçin dünyada var olan bunca adaletsizliği, kötülüğü, haksızlığı ve zulmü sona erdirmiyor?” Eski Antlaşma’da Habakkuk peygamber kendi halkı arasında kötülükler ve günahlar karşısında Tanrı’nın hiçbir şey yapmadığını düşünür ve bundan son derece rahatsızdır. “Niçin bir şeyler yapmıyorsun?” diye sorar Tanrı’ya. Ama daha sonra Habakkuk sorularına yanıt bulur.

Habakkuk kitabının ana konusu ‘iman’dır. Habakkuk’a ‘iman peygamberi’ adı da verilir. Habakkuk 2:4’teki şu büyük söz verilir: “Doğru kişi imanla yaşayacaktır!” Bu ayet Yeni Antlaşma’da üç kez – Romalılar 1:17’de; Galatyalılar 3:11’de; ve İbraniler 10:38’de – alıntı olarak kullanılmaktadır.Paragraph Here 

Çocuk yetiştirmede yapılan yanlış tutumlardan bir tanesi de şudur: Anne ya da baba, olmak istedikleri ama yapamadıklarını çocuklarına yaptırmaya çalışırlar. Sonra da ben okuyamadım, ben bunu yapamadım, bari çocuğum yapsın, derler. Oysa bunun ile kendi bilinçaltlarında olmak istediklerini kendi çocuklarına empoze etmeye çalıştıklarının farkında değiller. Kızım ya da oğlum, şu mesleği seç, şu meslek iyidir, şu meslek harikadır diye diretirler. Güzel de, ama çocuğunuzun o yönde yeteneği var mı? Yani, çocuğunuzun kişiliği, yapısı, yeteneği buna uygun mu? Çocuğunuz gerçekten onu istiyor mu?

Konuştuğum birçok genç bana, “Ali amca, babamı seviyorum, ama ben onun gibi olmak istemiyorum!” dedi. “Benim ilgi alanım bambaşka. Ben kitap okumaktan hoşlanmıyorum, top oynamayı, bahçe işlerinde çalışmayı, boya, resim işlerinden hoşlanıyorum.” Bu çocuk haklı değil mi? Çocuğunuzun yeteneklerini keşfedin, ona seçme özgürlüğünü de vermeyi unutmayın.Paragraph Here