Burada, Mesih imanlısı yaşamı ile ilgili psikolojideki prensiplerin en önemlerinden birisi vardır. Ya da başka bir deyimle, ruhsal savaşta nasıl savaşmayı bilmek prensibi. Bir sorunu Tanrı’ya götürdükten sonra, artık o sorun hakkında uğraşmaktan vazgeçmeliyiz. Soruna sırtımızı dönüp tüm ilgimizi Tanrı’ya çevirmeliyiz. Ama yoldan çıktığımız nokta tam burası değil mi? Şaşırtıcı bir sorunumuz var ve ilkeler belirterek, o ilkeleri soruna uygulamakla peygamber yöntemini kullandık. Ama hâlâ tatmin olmuyor, ne yapacağımızı tam olarak bilmiyoruz. Yaşamımızı ne yolda kullanacağımız sorun olabilir ya da karşı karşıya geldiğimiz, güç bir karar gerektiren bir durum da olabilir. Kutsal Ruh’un yol göstermesini aradığımız halde bir çözüm bulamadıysak, durumu duayla Tanrı’ya sunmaktan başka yapılacak şeyimiz yoktur.

Tanrı Sözü, “Tüm kaygılarınızı Rab’be verin, çünkü O sizi düşünür” diyor (1. Petrus 5: 7).Paragraph Here 

Birinci bölümde Habakkuk peygamberin sorduğu sorularla aklının ne kadar karışık olduğunu gördük. Şimdiyse peygamber sorduğu sorulara Tanrı’nın bir yanıtı olduğunu öğrenmiştir. Tanrı önce Habakkuk’un ilk sorusunu yanıtlamış, ama Habakkuk bu yanıt üzerine Tanrı’ya daha zor bir soru sormuştu. Ama Tanrı’nın bu soruya da vereceği bir yanıtı vardı.

Peygamber, yapılacak tek şeyin Tanrı’yı beklemek olduğunu anladı. Dua edip şaşkınlıklarımızı Tanrı’ya anlatıp yükümüzü Rab’be verdikten, O’na yükledikten sonra, biraz daha ileriye gidip Tanrı’yı da beklemeliyiz. Sorunumuzu Rab’be vermeliyiz. Bu nasıl uygulanır? İlkin kendimizi sorundan ayırmalıyız.

Peygamberin ‘nöbet yeri, gözcü kulesinden’ söz etmesi, düşmanın gelişini görmek için, askeri gözleyicilerin kullandığı ve yüksek bir yerde kurulan bir kulenin tablosunu çizerek, bu yorumu düşünceye getiriyor. Nöbetçi, ovanın ve insan kalabalıklarının çok üstünde olup biten her şeyi görebileceği uygun bir gözleme yerinde duruyor ve bekliyor.Paragraph Here 

“Tanrı kötüleri niçin cezalandırmıyor?” sorusu günümüzde de sorulagelen sorulardandır. Tanrı bu soruyu İsa’nın İkinci Gelişinde yanıtlayacaktır. Çünkü O, günahı o zaman yargılayacaktır. Bu her iki sorunun da yanıtını görebilmek için olayı doğru görüş açısından değerlendirmeliyiz. İsa’ya yeryüzüne ilk gelişinde dikenlerden yapılma bir taç taktılar, O’nu çarmıha çivilediler. İsa Mesih’in yeryüzüne ilk gelişinin amacı da buydu. İnsanların günahlarını kendi üzerine alsın ve bu günahlara yaraşan cezayı kendisi çeksin. O gerçekten de çarmıh üzerinde bizim günahlarımız için öldü. Bugün O’na iman edenlerin günahları bağışlanıyor. Bugün Tanrı sabırla bekliyor ki, bir günahlı insan daha kurtulsun. Ama bir gün Mesih ikinci kez gelecektir. O ikinci kere geldiğinde yücelik tacını takmış olacak ve yeryüzünü yönetecek olan asayı elinde bulunduracaktır.

“Tanrı bu sıkıntıyı çekmeme niçin izin veriyor?” türünden sorulara kişisel bazda nasıl cevaplar verileceğini ben bilmiyorum; ama Tanrı’nın vereceği bir cevabın var olduğunu çok iyi biliyorum.Paragraph Here 

Habakkuk Tanrı’ya şunu soruyordu: “Onların ilerlemesine, ellerine geçirdikleri insanları katletmelerine izin verecek misin?” Tanrı bu soruya “Hayır” diyerek şu karşılığı verdi: “Ben önce Yahuda’yı, günahlarının cezası olarak ve de terbiye olsun diye Babil’e sürgüne göndereceğim. Babil ile olan hesabımı ise o zaman göreceğim.”

Tanrı aynen böyle yaptı. Bugün Babil yüzyıllardan bu yana toprak altında yatmaktadır. Bu görüntü, Tanrı’nın kötülüğü cezasız bırakmadığını gösteren basit, ama yerinde bir tanıklıktır.

“Tanrı niçin kötülüğe izin veriyor?” diye soranlar çok. Dostum, Tanrı aslında kötülüğe sabrediyor; çünkü hiç kimsenin yok olup gitmesini istemiyor. İnsanların sonsuza dek kaybolup gitmelerini istemediği içindir ki O, kendisine iman ederek kurtulabileceğimiz bir Kurtarıcı belirlemiştir. Biz yok olup gitmeyelim diye, Tanrı’nın öz varlığından çıkıp gelen İsa Mesih bizim günahlarımızı kendi üzerine alarak haç ölümüne gitmiştir. Bu olay İsa Mesih’in yeryüzüne ilk gelişinde olmuştur.Paragraph Here 

“İnsanları denizdeki balıklara, yöneticiden yoksun sürüngenlere çevirdin. Kildaniler onları oltayla, ağla, serpme ağla tutar gibi tutuyor ve sevinç çığlıkları atıyorlar. Kurban kesiyorlar ağlarına bu yüzden. Kendilerine lezzetli ve bol yiyecek sağlayan ağları için buhur yakıyorlar” (Hab.1:14–16).

Bu ayetler Babilliler’in düşmanlarına davranırken yaptıkları kötülüklere işaret etmektedir. Babilliler düşmanlarına denizin balıklarına ya da toprağın içinde hiçbir savunması olmayan sürüngenlere davranır gibi davranırdı.

“Olta, ağ ve serpme ağı” gibi sözler, Babil orduları ve Babil ordularının düşmanlarını ele geçirirken kullandıkları silahlardır.

Tanrı “balık tutmak” kavramını Kutsal Kitap’ta “insanları tutmak” kapsamında sembolik anlamlarda da kullanmıştır. Ama Rab bunu insanları yakalayıp yok etmek için değil, tersine onları yakalayarak kurtarmak ve onlara sonsuz yaşamı vermek için yaptığını söylemiştir (Matta 4:19).Paragraph Here