İncil’de Yuhanna kesiminin ilk ayeti şöyledir: “Başlangıçta söz vardı. Söz Tanrı’yla birlikteydi ve söz Tanrı’ydı! Başlangıçta O Tanrı’yla birlikteydi”. Ardından yaratma işine gelir: “Her şey O’nun aracılığıyla var oldu; var olan hiçbir şey O’nsuz olmadı”.

Milyar ya da trilyonlarca yıl geriye, yaratılışın da gerisine git, orada yine Tanrı ve O’nun Sözü olan İsa Mesih vardır. Yuhanna’nın ne yazdığına dikkat edin: “Başlangıçta Söz vardı“ (var değil). Başka deyişle bu, başlangıcı olmayan bir başlangıçtır; çünkü O’nun başlangıcı yoktur. “Başlangıçta Söz vardı” ayetinin anlamı şudur: Geçmişe doğru istediğiniz kadar yolculuk edin ve istediğiniz bir yerde durun ve orada da sonsuzluktan çıkıp gelen Mesih sizi karşılar. Bu akıllara durgunluk veren ve Yuhanna 1:14’e gelene dek bunun yüceliğini anlamakta aciz kalırız: “Söz beden oldu – insan oldu – aramızda yaşadı!” Bu da bizi, İsa’nın doğduğu yer olan Beytlehem’e geri götürür ve oradan başlayarak kavramaya başlarız.”Paragraph Here 

“Başlangıçtan beri var olan yaşam sözü!” Yuhanna hangi başlangıçtan söz ediyor? Kutsal Kitap’ın ilk ayeti şöyledir: “Başlangıçta Tanrı gökleri ve yeri yarattı!” Bu, tarihi verilemeyen bir başlangıçtır. Tanrı’nın gökleri ve yeri ne zaman yarattığını bilmiyoruz.

Bir zamanlar bilim adamları yeryüzünün yaşının 300 bin ile 700 bin yıl arasında olduğunu tahmin ediyordu. Sonra 2,5 milyon yıl denildi, şimdiyse dünyanın yaşı milyonlarla ifade edilmektedir. Unutmayalım ki, inandığımız Tanrı, ezeli ve sonsuzdur.

Bu evreni Tanrı mı yarattı, yoksa o bir tesadüf eseri midir? Evrenin kendiliğinden oluşuverdiğini düşünmek saçmadır. Yaşamın bir patlama sonucu tesadüfen ortaya çıktığını söylemek, bir matbaada patlama sonucu bir sözlüğün kendiliğinden ortaya çıktığını söylemek kadar akılsızcadır.

Yaşadığımız bu evrenin gerisinde akıllı bir güç vardır. Başlangıcın tarihini bilmiyoruz. Birkaç yüz bin ya da milyar, fark etmez, istediğiniz gibi kabul edebilirsiniz. Çünkü burada sonsuzluğun Tanrısı ile ilgileniyoruz.”Paragraph Here 

Tanrı Sözü olan İncil, “Yazılmış olan önemli, bilinçli, bereketli, görkemli ve en güzel Kitap”tır. İsa Mesih’in yaşamını, öğretişini dört ayrı yazar ayrı yönlerden Tanrı’nın esiniyle kaleme aldılar. Bu dört yazar, Matta, Markos, Luka ve Yuhanna’dır. Bazen şöyle diyorlar: Efendim, neden 4 ayrı yazar var. Bu dört İncil mi? Hayır, Tek İncil vardır, ama bir gerçeğin dört tanık tarafından ortaya konmasıdır. İncil’in Matta kesimi İsa’yı kral olarak, Markos, mükemmel bir hizmetçi olarak, Luka merhametli ve sevecen İnsanoğlu olarak tanıtır; Yuhanna ise, İsa Mesih’i tüm görkemiyle Tanrı’yla aynı özyapıya sahip olan Kutsal Tanrı Oğlu olarak tanıtır. Yuhanna aynı zamanda İncil’de 1., 2., 3. Yuhanna mektuplarının ve Vahiy kitabının da yazarıdır.

Önümüzdeki günlerde 1 Yuhanna mektubunun 1.bölümüne bakacağız. Bu Mektup bize Tanrı’nın üç önemli tanımını vermektedir. Tanrı yaşamdır, ışıktır ve sevgidir. 1 Yuhanna şu sözlerle başlar: “Başlangıçtan beri var olan yaşam sözü! Ne demektir bu? Açıklaması önümüzdeki günlerde.”Paragraph Here 

Elçi Pavlus’un bedeninde büyük bir derdi, sıkıntısı, acısı vardı. Bedende olan derdinin ne olduğunu bilmiyoruz. O diken neydi, bilmiyoruz. Kimileri bu dikenin sahte öğrenciler, sahte elçiler olduğunu söylerler. Bu ona bir dikendi. Onu çok üzüyordu. Olabilir. Ama başka yorumcular, bedeninde bir sağlık sorunu vardı, diyor. Bu bana da bir teşvik oluyor; ya da bedende rahatsız olan kardeşlere bir teşviktir bu.

Pavlus’un bedenindeki rahatsızlık öylesine büyüktü ki, durumu çok zordu. Gözlerinde bir sorun mu vardı? (Gal.4:13–15). Bu da mümkün. Önemli olan güçsüzlükteki güçtür! Zayıflıktaki Rab’bin verdiği kuvvet. Bunu her birimiz yaşayabiliriz. Derdiniz, sıkıntınız ve rahatsızlığınız ne olursa olsun, korkma! Ne zaman zayıfsak güçlüyüz Rab’bin sayesinde.

Pavlus’a Rab ne dedi: “Kayram sana yeterlidir!” Kayradan başka bir şeye ihtiyacımız yok. Biz büyük işler görmek, yaşamak istiyoruz. Ama Rab, “Kayram sana yeter” diyor. Çünkü kayra içinde her şeye sahibiz.”Paragraph Here 

En sıkıntılı, zor anlarda bile galiplerden üstünüz. Çünkü sırf bu dünyadaki, şu andaki durumlara bakmıyoruz, bizim başka bir bakış açımız var, ilerisini görüyoruz. Bu nedenle galiplerden üstünüz. Bundan üstün bir yengi yoktur. Onun için kardeşim sıkıntılar, sorunlar içinde umudunu yitirme, sevincini yitirme, Rab’be bak. O neler çekti. Bir ilahimizde dediğimiz gibi, “Git o koyu bahçeye, denenmeye düşen can, O’ndan öğren!” İsa Mesih bize dayanmayı, katlanmayı gösterdi ve O’ndan öğrenmekteyiz.

Öğrenmek nasıl başlıyor, biliyor musunuz? Kabul etmekle başlıyor. “Evet Rab, kabul ediyorum” demekle başlıyor. O zaman öğreniyoruz. Ve bu yaşamda olduğumuz sürece öğreneceğiz.

Efesoslular’da, “her zaman, her yerde, her şey için şükredin!” diyor. Filipililer 4:4’te ‘her şey için sevinin, her zaman sevinin, çünkü Rab sizi koruyacaktır. Her anlayışı, kavrayışı aşan bir esenlikle sizi koruyacaktır’ diyor.”Paragraph Here