Putperest uluslarda, özellikle eğer kişi saygın ve zenginse cüzamlılar o kadar da toplum dışı edilmiyorlardı. Ama Tanrı’nın İbrani ulusuna cüzamlıları uzak tutmak konusunda bir yasa vermesi ilginçtir, çünkü bu yasa yoluyla hastalığın yayılmasını önlüyordu. Peki ama, cüzam nedir? Cüzam, doku bozukluklarıyla tanımlanan korkunç ve bulaşıcı bir hastalıktır. Cildin üst kısmında kızarıklarla başlar ve daha sonra vücudun tümüne yayılarak ciltten başka, kemiklere ve onlara bağlı olan tüm eklemlere de zarar verir. Eklemlerin yıkıma uğramasıyla vücut kendini taşıyamaz olur ve hasta kişi yürüyemez bir duruma gelir. Cüzam, daha ileri aşamasında sinirler etkilenmiş olduğundan hasta, yanık, ezik, kesik gibi yaraları duymaz ve böyle yaralanmalara tepki gösteremez duruma gelir. Hasta, adeta yaşayan ölü durumundadır.

Günümüzde cüzamlılar karantinaya alınır ve toplumdan uzak tutulur. Tanrı bu talimatları herhangi bir ulus bunun bilincine varmadan yüzyıllar önce Kitabı’na koymuştu. Bu üzerinde düşünmeniz gereken bir şeydir.”Paragraph Here 

Önümüzde yiğit bir asker var, ama o dönemlerde iyileşmesi olanaksız gibi gözüken cüzam hastalığına yakalanmıştı. O dönemlerde, özellikle Yahudi toplumu içerisinde cüzamlı olan biri, en yakın sevdiklerinden ayrılmak zorundaydı. 2. cüzamlı toplumdan uzaklaştırılır, toplum dışına atılırdı. 3. cüzamlı olan biri kendisine yaklaşan birini gördüğü zaman, hemen kendisinin murdar, pis, kirli olduğunu bağırarak söylemesi gerekirdi. 4. cüzamlı olan biri asla bir kimseye dokunamazdı, kimsenin de kendisine dokunmasına izin verilmezdi. 5. cüzamlı tapınma yerlerine de gidemezdi, çünkü bu yerler onlar için yasaktı. Kısacası, cüzamlı biri her tür insan ilişkilerinden, temastan uzaktı. Bugün psikolojik tedavilerde kucaklama, dokunma, temas etme yöntemleri kullanılıyor. Bir çocuğun olumlu gelişmesi için anne babanın çocukla fiziksel teması çok önemlidir. Kucaklamak, temas etmek gerçekten de önemlidir. Ama cüzamlı biri bu tür eylemlerden tamamen uzaklaştırılır, belki de bir günde birkaç kere ‘yaklaşma, ben kirli, murdar, pis biriyim’ diye bağırmak zorunda kalıyordu.”Paragraph Here 

Bugünlerde yine Kutsal Kitap’ta geçen Naaman adında bir adamın yaşam öyküsüne irdeleyecek ve burada bizlere verilen derslere bakacağız. Naaman olayı 2 Krallar kitabının 5. bölümünde geçmektedir. Burada anlatılan öykü üç kişi arasında geçiyor. Naaman, küçük köle bir kız ve peygamber Elişa.

İlk ayet bizlere Naaman hakkında kısaca bir bilgi verir. Naaman, Aram ordusunun komutanıydı. Putperest olduğu halde hem büyük, hem saygın, hem de yiğit bir adamdı. Daha sonraki ayetlerden de anladığımız kadarıyla dindar bir adamdı.

İlginçtir ki, bu putperest adam bir ara Tanrı tarafından İsrail ulusunun cezalandırılması için kullanılmıştı: “Rab onun aracılığıyla Aramlılar’ı zafere ulaştırmıştı… ama bu adamın çok büyük bir sorunu vardı. Adam cüzamlıydı.

O dönemlerde cüzam çok korkunç bir hastalıktı. Hem fiziksel, hem sosyal ve hem de psikolojik olarak korkunçtu.”Paragraph Here 

Acaba Kutsal Kitap, Tanrı Sözü dediğimizde ne anlıyoruz? Kısaca söylemek gerekirse, Tanrı, bizlere söylemek istediklerini bir kitap haline getirdi ve söylenenler Kutsal olan Tanrı Sözleri olduğu için, ona Kutsal Kitap diyoruz. Bu Kitap’ı okuduğumuz zaman, orada öyküler, ilginç olaylar, bazen de bizim insani aklımızla kabul edemeyeceğimiz durumlarla karşılaşırız. O zaman da aklımıza şu soru takılıyor: “Canım bu olayın ya da durumun Kutsal Kitap’ta ne işi var!” Bugünkü ayetimizde de bize bunu belirtiyor.

Demek ki, Kutsal Kitap’ta geçen her olay, bizi eğitmek içindir. Tanrı hiçbir olayı örtbas etmedi. Örneğin, Tanrı çok evliliği kesinlikle onaylamaz. Ama bazı peygamberler bunu yaptılar. Bunu Tanrı’nın onayı olarak değil, kendi itaatsizlikleri yüzünden yaptılar. Tanrı bu olayı olduğu gibi Kutsal Sözü’ne koydurdu. Neden mi? Bizler bundan ders alalım diye. Bu insanlar itaatsizlik ettiklerinde, çok evlilik yaptıklarında, Tanrı buna sabretti, ama bu insanların da bundan sonra başları bir türlü dertten, sorundan kurtulmadı”Paragraph Here 

“Yeşilliktir yatağımız.” Bu gerçekte ziyafet masası çevresindeki yaslanılabilen sedirdir. O devirlerde özellikle düğünlerde ziyafet sediri çiçeklerle ve yeşil dallarla süslenirdi.

Bu erkekle kızın ilk karşılaştıkları yerden, koyunların otladığı yeşil çayırdan da söz ediyor olabilir. Bu bize Davut peygamberin 23. Mezmur’unu anımsatıyor: “Beni taze çayırlarda yatırır” (Mezmur 23:2). Koyunlar yeşil çayırlarda yatınca, doydular demektir. Bu Mesih’in, ‘bana gelin rahat bulun’ davetine bir yanıttır. O yorgun ve yükleri ağır olan herkesi kendisine çağırıyor. Orada bize yeşil otlaklar var.

Değerli dostum, sen de ağır yük altında mısın, umutsuz bir duruma mı düştün? Belki uzaklarda esenlik arıyorsun, ama bir türlü ne yükünden, ne umutsuzluğundan kurtulabiliyor, ne de o esenliği yakalayabiliyorsun. Öyleyse aç kulaklarını ve dinle İsa Mesih’in söylediklerini: “Bana gel, Ben sana dinlenme veririm!” Aç gözlerini, o yaşam suyunu göreceksin ve etrafındaki yeşilliği. İşte o zaman sen de şunu diyebileceksin Rabbe: “Sevgilim, ne yakışıklısın, ah, ne çekici! Yeşilliktir yatağımız.” Ne muhteşem bir resimleme bu!”Paragraph Here