Dün de belirttiim gibi, herhalde Hanna ilk eti, ama çocuu olmad için, bugün ülkemizin baz yörelerinde de olduu gibi, çevrenin, akrabalarn ya da anne babann basksyla Elkana ikinci kez bir kadnla evlendi.

Hiç unutmam, yllar önce bir tandm kar kocann da çocuklar olmuyordu. Çevrenin, anne babann basklarna ramen, erkek hep hayr, evlenmem, dedi. Çünkü eini seviyordu. Sonunda ne oldu biliyor musunuz? Çocuu olmayan bu kadnn kendi annesi damadna bir e buldu ve evlendirdi. Bu bayan gözyalaryla bir gün bana öyle dedi: Eer eim gidip evlenseydi buna tabii ki çok üzülürdüm. Kendi anne babasnn zoruyla evlenseydi, buna bir yerde dayanrdm. Ama kendi annem çocuum olmuyor diye, eime bir kadn bulmas benim dünyam ykt.

Ah o yanl, merhametsiz gelenek ve görenekler! nice yürekleri yakt ve halen de yakmaktadr. Hanna adnda bu kadnn hayatnda da bunu göreceiz.”My Hidden Paragraph Here