Bir adama, çkan kasrgann ve selin evini yktn ve yerle bir ettiini söylediler. Adam gülerek, Abu imkansz, çünkü evin anahtar bende, cebimdedir!@ der. Bu bize oldukça gülünç gelir deil mi? Yaratl konusunda da bir çok insan, Tanr=nn tüm evreni yarattn duyar ve buna gülerek, Abu imkansz@ der. AÇünkü biz her eyin kendiliinden, bir patlama sonucu olduunu okullarda örendik!@ Baka insanlar, sa Mesih=in bizim günahlarmz için çarmhta öldüünü ve öldükten üç gün sonra dirildiini duyduunda da yine, gülerek, Abu imkansz@ der.

Kutsal Kitap=ta da öyle bir olay var: Tanr bir adama, Aey aklsz adam, cann bu gece senden isteniyor@ dedi. ABiriktirdiklerin kimin olacak?@ O ise gülerek Abu imkansz!@ dedi, AHasat iyiydi, ambarlarm bol, yllarca yetecek bol malm var.@ Ama o gece bu insan hayatn yitirdi.

Bu insanlar gibi yanlmayn! Tanr uyarlarn ciddiye aln.”My Hidden Paragraph Here